Hrvoje Šarinić: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Zarys biografii: poprawa linków przy użyciu AWB |
uzup., przypisy |
||
Linia 1:
{{Polityk infobox
|polityk = Hrvoje Šarinić
|data urodzenia =
|miejsce urodzenia = [[Rijeka|Sušak]]
|grafika =
|funkcja = [[Premierzy Chorwacji|Premier Chorwacji]]
|partia = [[Chorwacka Wspólnota Demokratyczna]]
|od =
|do =
|poprzednik = [[Franjo Gregurić]]
|następca = [[Nikica Valentić]]
Linia 13:
|commons =
}}
'''Hrvoje Šarinić''' (ur. [[17 marca]] [[1935]] w [[Rijeka|Sušaku]]<ref name="cv"/>) –
== Zarys biografii ==
Urodził się w Sušaku, gdzie jego ojciec był burmistrzem i działaczem [[Chorwacka Partia Chłopska|Chorwackiej Partii Chłopskiej]]. Po II wojnie światowej i śmierci ojca jego rodzina została pozbawiona majątku przez władze komunistyczne. Ukończył budownictwo na [[Uniwersytet w Zagrzebiu|Uniwersytecie w Zagrzebiu]], po czym pracował jako inżynier. W 1963 uzyskał trzymiesięczne stypendium we Francji, pozostał na emigracji, otrzymując później francuskie obywatelstwo<ref name="bio">{{Cytuj stronę|url=http://www.vecernji.hr/biografije/hrvoje-sarinic-230|tytuł=Hrvoje Šarinić|opublikowany=vecernji.hr|data dostępu=2017-04-09|język=hr}}</ref>. Pracował we francuskich przedsiębiorstwach we [[Francja|Francji]] i [[Południowa Afryka|Republice Południowej Afryki]]. Pełnił m.in. funkcję dyrektora generalnego firmy budującej elektrownie atomowe, jak również kierował budowami elektrowni<ref name="bio"/><ref>Marian B. Michalski, ''Leksykon państw świata '93/94'', Wydawnictwo Kronika, Warszawa, 1993, s. 89.</ref>. W latach 80. reprezentował francuski przemysł atomowy w Chorwacji, następnie był dyrektorem zarządzającym koncernu budowlanego w [[Maroko|Maroku]]<ref name="bio"/>.
W 1989 zaangażował się w działalność polityczną w ramach Chorwackiej Wspólnoty Demokratycznej. Stał się jednym z najbliższych współpracowników [[Franjo Tuđman|Franja Tuđmana]]. W 1990 po objęciu przez lidera HDZ urzędu prezydenta Hrvoje Šarinić został szefem jego kancelarii<ref name="bio"/>.
12 sierpnia 1992, po zwycięstwie HDZ w wyborach parlamentarnych, został powołany na premiera Chorwacji w miejsce [[Franjo Gregurić|Franja Greguricia]]. Urząd ten sprawował do 3 kwietnia 1993<ref>{{Cytuj stronę|url=http://hidran.hidra.hr/hidrarad/rh/rh64.htm|tytuł=Vlada: 4: predsjednik Vlade: Hrvoje Šarinić |opublikowany=hidra.hr|data dostępu=2017-04-09|język=hr}}</ref>. Jego gabinet urzędował w okresie działań wojennych w [[Wojna w Chorwacji|Chorwacji]] oraz [[Wojna w Bośni i Hercegowinie|Bośni i Hercegowinie]], a także problemów gospodarczych wynikających z wysokiej inflacji. Kontrowersje wzbudziła przeprowadzona w tym czasie prywatyzacja dziennika „Slobodna Dalmacija”<ref name="cv">{{Cytuj stronę|url=https://web.archive.org/web/20040531080129/http://www.moljac.hr:80/biografije/sarinic.htm|tytuł=Hrvoje Šarinić|opublikowany=moljac.hr|data dostępu=2017-04-09|język=hr}}</ref>.
Po odejściu ze stanowiska powrócił do administracji prezydenckiej. Kierował zespołem negocjacyjnym w rozmowach z Serbami z [[Republika Serbskiej Krajiny|Republiki Serbskiej Krajiny]], w ramach tajnych misji pokojowych kilkanaście razy spotykał się ze [[Slobodan Milošević|Slobodanem Miloševiciem]]. Wziął także w 1995 udział w podpisaniu ugody z [[Erdut]]. Na prośbę schorowanego prezydenta pozostał w jego kancelarii. Odszedł z niej ostatecznie w 1998 na skutek konfliktu z politykiem HDZ [[Ivić Pašalić|Iviciem Pašaliciem]], którego w tym sporze wsparł Franjo Tuđman<ref name="bio"/>. Od 2000 krótko działał w nowo powołanym [[Centrum Demokratyczne (Chorwacja)|Centrum Demokratycznym]]<ref name="bio"/>.
{{Przypisy}}
{{Kontrola autorytatywna}}
{{
[[Kategoria:Politycy Centrum Demokratycznego (Chorwacja)]]
[[Kategoria:Politycy Chorwackiej Wspólnoty Demokratycznej]]
[[Kategoria:Premierzy Chorwacji]]
[[Kategoria:Odznaczeni Wielkim Orderem Króla Petara Krešimira IV]]
[[Kategoria:Urodzeni w
|