Ebrahim Soltan: Różnice pomiędzy wersjami

'''Ebrahim Soltan''', [[język perski|pers.]] '''ابراهيم سلطان''' (w formie [[język czagatajski|czagatajskiej]] '''Ibrahim Sultan'''), ur. 26 sierpnia 1394 roku w pobliżu [[Kars]]u - zm. 3 maja 1435 roku w [[Sziraz]]ie - książę z rodu [[Timurydzi|Timurydów]], namiestnik [[Fars]]u w latach 1414 - 1435, znany przede wszystkim jako mecenas kultury i kaligraf.

 

Był drugim synem [[Szahruch]]a (1405 - 1447). Jego matką była Tuti Chatun, mająca należeć do [[Mongołowie|mongolskiego]] klanu Naryn. Urodził się podczas kampanii [[Timur Chromy|Timura]] (1370 - 1405) w [[Gruzja|Gruzji]], nieopodal miasta Kars. Wczesne lata spędził na dworze dziadka, wraz z jego żonami i młodszymi dziećmi oraz żonami i dziećmi jego potomstwa. Latem 1404 roku był jednym z siedmiu wnuków Timura, których w [[Samarkanda|Samarkandzie]] z wielką pompą ożeniono z ich żeńskimi krewnymi i oczekiwano że weźmie udział w planowanej przez jego dziadka wyprawie na [[Chiny]]<ref name=Soucek>{{cytuj stronę| url = http://www.iranicaonline.org/articles/ebrahim-soltan | tytuł = EBRĀHĪM SOLṬĀN | data dostępu = 16 kwietnia 2017 | autor = Priscilla P. Soucek | opublikowany = [[Encyclopaedia Iranica]] | język = en}}</ref>.

 

Intelektualnym mentorem Ebrahima Soltana podczas jego rządów w Szirazie był historyk [[Szarafoddin Ali Jazdi]]. To za zachętą Ebrahima Soltana i przy jego udziale Jazdi napisał swoja słynną biografię Timura ''Zafarname''. Pod patronatem Ebrahima sporządzono także wiele innych manuskryptów, w których tworzeniu nie brał on już osobistego udziału. Dwa najsłynniejsze z nich to ilustrowany manuskrypt ''[[Szahname]]'' (Ousley Add. 176), obecnie znajdujący się w [[Biblioteka Bodlejańska|Bodleian Library]] w [[Oksford]]zie oraz rozproszona obecnie edycja ''Zafarname'' Jazdiego, ukończona w Szirazie w roku 1436, już po śmierci Ebrahima<ref name=Soucek/>.

 

 

{{Przypisy}}