Muzeum w Zelowie – Ośrodek Dokumentacji Dziejów Braci Czeskich: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m poprawiam przeniesione kategorie
Ytabak (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne, drobne techniczne
Linia 23:
|www = http://www.zelandia.pl//index.php?option=com_content&task=category&sectionid=5&id=28&Itemid=64/
}}
'''Muzeum w Zelowie – Ośrodek Dokumentacji Dziejów Braci Czeskich''' – mieści się na specjalnie dla potrzeb muzealnych wyremontowanym i przystosowanym poddaszu [[Kościół ewangelicko-reformowany w Zelowie|kościoła ewangelicko-reformowanego w Zelowie]], a także w jego zakrystii, która przystosowana została dla potrzeb archiwum, pracowni archiwalnej oraz biblioteki. Muzeum zbiera, konserwuje, przechowuje oraz eksponuje wszelkie ślady kultury duchowej i materialnej oraz zbiera dokumentację do historii dziejów [[Bracia czescy|Braci Czeskich]].
Muzeum zbiera, konserwuje, przechowuje oraz eksponuje wszelkie ślady kultury duchowej i materialnej oraz zbiera dokumentację do historii dziejów [[Bracia czescy|Braci Czeskich.]]
 
Obecna działalność muzealna skoncentrowana jest przede wszystkim na organizacji i utrwalaniu podstaw merytorycznych, organizowaniu wystaw okresowych i stałych oraz na publikowaniu dotychczasowych badań nad interesującymi nas tematami. Młodzież szkolna często uczestniczy w lekcjach muzealnych, które są możliwością zapoznania się z ideałami czeskiej i polskiej reformacji.
 
Dyrektorem-założycielem Muzeum był do [[2010]] ks. [[Mirosław Jelinek]]. Kustoszami są dr Jacek Kriegseisen oraz mgr Dariusz Czwojdrak.
 
== Archiwum muzealne ==
Unikatowym zespołem jest archiwum [[Parafia Ewangelicko-Reformowana w Zelowie|Parafii Ewangelicko-Reformowanej w Zelowie]]. Przetrwało ono bowiem [[II wojna światowa|II wojnę światową]] jako jedyne na Polskich ziemiach polskich dziewiętnastowieczne archiwum różnowiercze, lecz także dlatego, że dotyczy [[diaspora (naród)|diasporalnej]] [[Czesi w Polsce|społeczności czeskiej]] i interesującego, jeśli chodzi o przemiany cywilizacyjne i społeczne, okresu.
 
Zespół zawiera 239 jednostek archiwalnych, w tym 71 [[Wyznaniowa księga metrykalna|ksiąg metrykalnych]] - w sumie 7,5 m. b. akt. Bardzo wyraźny ślad tak w treści akt, jak i w kształcie archiwum zostawili poszczególni proboszczowie. W wielu wypadkach odgrywali oni w historii [[Zelów|Zelowa]] bardzo znaczącą rolę (najlepszym przykładem może być postać wieloletniego proboszcza ks. Jana Mozesa).
Linia 37 ⟶ 36:
 
== Kartusze trumienne ==
W [[Kościół ewangelicko-reformowany w Zelowie|kościele ewangelicko-reformowanym w Zelowie]] zachował się także zespół kartuszy trumiennych związanych pierwotnie z ceremoniałem pogrzebowym. Do lat powojennych zawieszone były na ścianach [[Zakrystia|zakrystii]] kościoła. Ogółem zachowały się 64 kartusze trumienne. Najstarszy z nich pochodzi z [[1841]] r., a najmłodszy z [[1964]] r. Kartusze podczas wystawienia trumny w kościele nabite były na jeden z krótszych boków trumny, a po zakończeniu uroczystości pogrzebowych, zawieszane były w kościele. W swoim pierwotnym przeznaczeniu były one użyte do identyfikacji zmarłego i oczywiście ozdoby trumny. Wtórnej, pamiątkowej funkcji, nabrały z chwilą zawieszenia w zakrystii. Napisy na kartuszach są interesującym materiałem pomocniczym dla badań genealogicznych. Sytuacja w [[Zelów|Zelowie]] jest w tej mierze idealna, gdyż zachowały się prawie w komplecie [[Wyznaniowa księga metrykalna|parafialne księgi metrykalne]], będące podstawowym źródłem dla badań tego rodzaju. Wszystkie metalowe kartusze trumienne wykonane z są blachy żelaznej, sztancowane i wycinane. Istnieje również grupa kartuszy wykonanych z kartonu, ale tłoczonych tą samą matrycą, która użyta została do tłoczenia blachy. Tła, napisy i ornamenty malowane są farbami olejnymi. Podobne kartusze zachowały się w wielu miejscowościach Polski, jednak nigdzie w aż tak dużym zespole.
 
== Sala lekcyjna z czasów Jana Amosa Komeńskiego ==
Muzeum w Zelowie w [[2003]] r., rocznicę 200-lecia przybycia na te tereny potomków [[Bracia czescy|Braci Czeskich]], otrzymało od Muzeum Komenského w [[Przerów|Przerowie]] całe wyposażenie oraz pomoce dydaktyczne izby lekcyjnej z czasów [[Jan Ámos Komenský|Jana Amosa Komenskiego]] (XVII wiek), w warsztatach którego wszystkie jej elementy ekspozycji były sporządzone. Realizację projektu dr. Františka Hýbla przeprowadzili Ladislav Novák, Hana Holásková oraz Renata Skřebská.
Realizację projektu dr. Františka Hýbla przeprowadzili Ladislav Novák, Hana Holásková oraz Renata Skřebská.
 
== Wystawy stałe ==