|
|wikicytaty =
}}
'''Olaf III Pokojowy (to ja OLAF piszę, to,ja fajnie być królem).'''
'''Olaf III Pokojowy''', zwany również '''Spokojnym''' lub '''Cichym''', ([[język norweski|norw.]] ''Olav Haraldsson, Olav Kyrre'') (ur. ok. 1050, zm. 22 września 1093) – [[władcy Norwegii|król Norwegii]] w latach 1067-1093 (do 1069 wspólnie z [[Magnus II Haraldsson|Magnusem II]]), pochodzący z dynastii [[Ynglingowie|Yngling]].
Urodzony ok. 1050 r., pozamałżeński uratowały się z pogromu pod Stamford Bridge.
Urodzony ok. 1050 r., pozamałżeński syn króla [[Norwegia|Norwegii]] [[Harald III Srogi|Haralda III Hardrady]], jego matką była jedna z nałożnic króla Haralda, Thora Thorbergsdotter. Jego rodzonym bratem był król Magnus II Haraldsson, współpanujący w latach 1066-1069.
Olaf wspólnie ze swym ojcem, królem Haraldem III i bratem Magnusem wziął udział w wyprawie na Anglię w 1066 r., która miała się zakończyć podbiciem Anglii przez Haralda III, który zgłosił pretensje do [[władcy Anglii|tronu angielskiego]] po śmierci króla [[Edward Wyznawca|Edwarda Wyznawcy]] z dynastii anglosaskiej. Jednak w [[bitwa pod Stamford Bridge|bitwie pod Stamford Bridge]] (25 września 1066) norwescy [[wikingowie]] ponieśli klęskę w walce [[Harold II|Haroldem II]], podczas bitwy zginął ojciec Olafa. Po bitwie obie strony zawarły pokój, gdyż Anglii groziła kolejna inwazja, tym razem ze strony [[Wilhelm Zdobywca|Wilhelma]] [[książęta Normandii|księcia Normandii]]. Bracia Olaf i Magnus odpłynęli do Norwegii zabierając ze sobą resztki wojska, jakie uratowały się z pogromu pod Stamford Bridge.
Po powrocie do Norwegii Olaf i Magnus zostali wybrani królami, przy czym starszy z braci Magnus zarządzał zachodnią częścią kraju, a Olaf wschodnią. Wspólne rządy w królestwie trwały do czasu śmierci Magnusa II w 1069 r. Klęska Norwegów w 1066 r. w Anglii, gdzie zginęło ponad 4.000 wikingów, złamała ich [[potencjał militarny]] i zatrzymała trwającą od końca VIII w. ekspansję na wyspy brytyjskie. W tej sytuacji Olaf podpisał układ pokojowy nowym [[władcy Anglii|królem Anglii]] Wilhelmem Zdobywcą, a także z [[władcy Danii|królem Danii]] [[Swen II Estrydsen|Swenem II]], którego córkę [[Ingrida Duńska|Ingridę]] pojął za żonę.
|
