Chłodnica samochodowa: Różnice pomiędzy wersjami

Najczęściej stosowanym sposobem chłodzenia silników w samochodach jest chłodzenie cieczą: w [[blok silnika|bloku]] i [[głowica silnika|głowicy silnika]] znajdują się wydrążone kanały, przez które przepływa medium chłodzące (zazwyczaj roztwór [[borygo]] lub innego podobnie działającego płynu niezamarzającego, najczęściej na bazie [[Glikol etylenowy|glikolu etylenowego]]), które przy pomocy specjalnej [[pompa|pompy]] (o napędzie najczęściej mechanicznym z [[wał korbowy|wału korbowego]] za pomocą [[pasek klinowy|paska klinowego]]), zwanej pompą wodną tłoczone jest do chłodnicy. Chłodnica najczęściej zbudowana jest w formie panelu poziomych cienkich rurek, zaopatrzonych w odprowadzające z nich ciepło [[Żebro (wymiana ciepła)|ożebrowanie]] z cienkiej [[blacha|blachy]], zwiększające aktywną powierzchnię odprowadzania ciepła. Przez panel chłodnicy przepływa powietrze (chłodnica zazwyczaj - w samochodach z silnikiem umieszczonym przed kabiną kierowcy - znajduje się na przodzie samochodu i w czsie jazdy pęd powietrza wpadającego do komory silnika skierowany jest na chłodnicę), często przepływ ten jest dodatkowo wspomagany specjalnym [[wentylator]]em.

 

 

Wlot powietrza do panelu chłodnicy w samochodach zasłonięty jest najczęściej specjalną ażurową osłoną (tzw. "[[atrapa|atrapą]]" lub potocznie "grillem"); często jest ona ważnym elementem ozdobnym samochodu, a jej wygląd bywa często "znakiem firmowym" producenta i jest powielany w różnych modelach tej samej marki.