Historia Polski (do 1138): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Bibliografia: drobne redakcyjne |
m Popups ujednoznacznił Otto III na Otton III (cesarz rzymski) |
||
Linia 12:
Prawdopodobnie w połowie lat 60. Mieszko zdecydował się zacząć płacić [[trybut]] cesarzowi niemieckiemu z ziem ''aż do rzeki Warty''<ref>''Kronika Thietmara'', ks. II rozdz. 29</ref>. Świadczenie to dotyczyło przypuszczalnie terytorium plemienia [[Lubuszanie|Lubuszan]]. Następnie w [[965]] książę Polan poślubił czeską księżniczkę [[Dobrawa|Dobrawę]], a w rok później przyjął [[chrzest]]. Krok ten prawdopodobnie miał na celu przełamanie sojuszu czesko-wieleckiego i odsunięcie zagrożenia przymusowej [[chrystianizacja|chrystianizacji]], podobnej jak ta prowadzona przez Niemców wśród plemion połabskich<ref>G. Labuda, ''Mieszko I'', rozdz. IV.3.;H. Łowmiański ''Początki Polski'' (s. 342-345)</ref>. Chrzest okazał się działaniem trwałym i wprowadził kraj Polan do kręgu cywilizacji zachodniej. W jego efekcie do Polski napływać zaczęła kultura łacińska, rozwijało się piśmiennictwo i powstawał stan duchowny, który z czasem zyskał bardzo silną pozycję polityczną.
Uzyskawszy nowego sojusznika Mieszko kontynuował walki na Pomorzu, tym razem z większym powodzeniem. W [[967]] odniósł zwycięstwo w [[Bitwa Mieszka I z Wichmanem i Wolinianami|bitwie z Wolinianami]], podporządkowując sobie tym samym ujście Odry. W kolejnych latach książę kontynuował zapewne walki na północy, co mogło doprowadzić do sporu z [[margrabia|margrabią]] [[Łużyce|łużyckim]] [[Hodo]]nem. Ten w [[972]] zaatakował Mieszka, mimo że książę Polan wiernie płacił cesarzowi trybut. Do [[Bitwa pod Cedynią|decydującej bitwy]] doszło pod [[Cedynia|Cedynią]], a zwycięzcą starcia niespodziewanie okazał się Mieszko. Po tej potyczce polski władca został wezwany wraz z Hodonem przed oblicze cesarskie na zjazd w [[Kwedlinburg]]u w [[973]] r. Nie jest znany osąd cesarza, nie był on jednak prawdopodobnie korzystny dla Mieszka. Tym między innymi tłumaczy się przystąpienie księcia Polan do opozycji niemieckiej po śmierci [[Otto I|Ottona I]] w tym samym roku. Mieszko poparł pretendenta do tronu, [[Henryk Kłótnik|Henryka Kłótnika]] walczącego przeciw cesarzowi [[Otto II|Ottonowi II]]. Podobne stanowisko zajął sojusznik Polan, książę czeski [[Bolesław II Pobożny]]. Henryk Kłótnik przegrał walkę, a cesarz przeprowadził odwet na Czechach, zmuszając w [[978]] roku księcia tego kraju do uległości. W [[979]] Otto II miał najechać także ziemię Polan, ale ekspedycja ta prawdopodobnie zakończyła się porażką. Prawdopodobnie rok później<ref>Przyjmuje się, że małżeństwo zawarto w 979 lub 980 (Szczur S., ''Historia Polski średniowiecze'', s. 53). Pod uwagę jest brany również rok 978</ref> Mieszko zawarł drugie małżeństwo, tym razem z [[Oda|Odą]], córką margrabiego [[Marchia Północna|Marchii Północnej]] [[Dytryk (margrabia Marchii Północnej)|Dytryka]]. Małżeństwo to osłabiło więzi polsko-czeskie, zapowiadając rychłą zmianę sojuszy. Jeszcze w [[983]] Mieszko i Bolesław wspólnie przystąpili do kolejnego buntu przeciwko nowemu władcy Niemiec [[
W okresie swojego stosunkowo długiego panowania Mieszko podjął także współpracę ze [[Szwecja|Szwedami]] wymierzoną przeciw [[Dania|Duńczykom]]. Niewykluczone również, że podporządkował sobie na kilka lat [[Grody Czerwieńskie]], następnie przejęte przez [[Ruś Kijowska|Ruś Kijowską]]. Książę zmarł w 992, dzieląc swoje państwo między synów – przypuszczalnie zarówno tych z drugiego małżeństwa, jak i pochodzącego ze związku z Dobrawą [[Bolesław Chrobry|Bolesława Chrobrego]].
| |||