Gryfici: Różnice pomiędzy wersjami

Pod koniec [[XV]] wieku nad dynastią zawisła groźba wygaśnięcia rodu. W [[1478]] roku umarł [[Warcisław X]] ostatni przedstawiciel linii wołogoskiej, w [[1464]] wygasła na [[OttoOtton III (książę szczeciński)|Ottonie III]] linia szczecińska. Jedynym przedstawicielem dynastii został książę słupski [[Bogusław X]]. Dzięki zbliżeniu z Polską, a później cesarstwem nie dopuścił on jednak do przyłączenia Pomorza Zachodniego do Brandenburgii. W [[1521]] roku złożył hołd lenny cesarzowi [[Karol V|Karolowi V]] i uczynił swoje państwo księstwem Rzeszy. Przeprowadził gruntowna reformę skarbową, administracyjną i wojskową. Umocnił wewnętrznie Pomorze tworząc z niego jeden organizm państwowy. Doczekał się też licznej gromadki dzieci, która zapewniła ciągłość dynastii. Następcy Bogusława X, [[Barnim IX]] i [[Jerzy I]] wspierali rozwój gospodarczy księstwa. Po [[1525]] roku mimo wprowadzenia [[Edykt wormacki|edyktu wormackiego]] zaczęli również tolerować [[luteranizm]]. W [[1534]] zdecydowali się na [[Sejmik Trzebiatowski|sejmie w Trzebiatowie]] ostatecznie narzucić na Pomorzu Zachodnim [[protestantyzm]] jako religię państwową. [[Reformacja]] zaważyła na polityce dynastycznej i politycznej książąt. Gryfici przystąpili do unii szmalklandzkiej. Żenili się z przedstawicielkami książęcych rodów [[Wettynowie|Wettynów]], [[Welfowie|Welfów]] i [[Hohenzollernowie|Hohenzollernów]]. Pomimo, że księstwo leżało na uboczu znacznie rozwineło się gospodarczo i kulturalnie. Nie uniknęło jednak zniszczenia podczas wojny trzydziestoletniej na początku XVII wieku.