Lubart: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
kat. |
m int., lit. |
||
Linia 11:
Lubart założył między 1341 a 1382 na Wołyniu miasto o swoim imieniu [[Lubar]] nad rzeką [[Słucz (dopływ Horynia)|Słuczą]], i miał tu warowny zamek.
W [[1350]] Lubart w czasie najazdu zniszczył [[Lwów]] i inne pobliskie miejscowości jakie napotkał w drodze z Wołynia. Gdy w czasie wyprawy króla Kazimierza został podpisany
Lubart Dymitr zmarł przed [[1386]].
Osoba pierwszej żony księcia Lubarta nie jest pewna. We wcześniejszej literaturze przyjmowano, że była to córka księcia halicko-wołyńskiego [[Bolesław Jerzy II|Bolesława II Jerzego]] i jego drugiej żony, inni historycy uważali, że
Drugą żoną księcia Lubarta była Olga, córka Konstantego Wasylowica, księcia rostowskiego, siostrzenica księcia moskiewskiego Siemiona Dumnego. Z tego małżeństwa miał trzech synów: Fiodora, Łazarza i Siemiona.
W 1386 syn Lubarta, książę włodzimierski i łucki [[Fiodor Lubartowicz]] złożył hołd Władysławowi Jagielle i Jadwidze. Król polski rozpoczął ograniczanie jego władzy: spod władzy Fedora wyłączono część księstwa, zarządzaną przez [[Fiodor Daniłowicz|Fedora Daniłowicza]] (Ostrogskiego) i zmieniono w bezpośrednie lenno Polski.
W 1387 odebrano Fedorowi Lubartowiczowi ziemię łucką na rzecz Witolda.
|