Medycyna paliatywna: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Synchronizacja z hasłem "Hospicjum" gdzie jest to poparte przypisami + odnośnik do hasła Hospicjum jako jednostki specjalizującej się w opiece paliatywnej.
jęz.
Linia 1:
'''Medycyna paliatywna''' ([[łacina|łac]]. ''pallium'' – płaszcz) – dział [[Medycyna|medycyny]], a także specjalność lekarska, która obejmuje leczenie i opiekę nad nieuleczalnie [[chory]]mi, którzy znajdują się w okresie terminalnym śmiertelnej choroby. Celem działań medycyny paliatywnej nie jest zatrzymanie procesu chorobowego oraz jego wyleczenie, ale poprawienie jakości [[życie|życia]] osób w tej fazie [[choroba|choroby]]. Uzyskuje się to przez:
* złagodzenie objawów choroby,
* likwidacjalikwidację [[ból]]u,
* wsparcie psychiczne i duchowe chorego i jego najbliższych.
 
Opieka paliatywna powinna być sprawowana przez wykwalifikowany zespół wielodyscyplinarny, posiadający bogate doświadczenie medyczne oraz niemedyczne<ref name="palliative">{{Cytuj stronę | url = http://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736%2814%2960060-X/fulltext?elsca1=ETOC-LANCET&elsca2=email&elsca3=E24A35F | tytuł = The challenges of changing the culture of dying | nazwisko = Ellershaw | imię = John | praca = The Lancet, Volume 383, Issue 9913, Pages 207 - 208, 18 January 2014 | język = en | data dostępu = 2014-01-17}}</ref>. Zespół taki składa się z profesjonalnie przygotowanego personelu i z odpowiednio przeszkolonych [[wolontariusz]]y. Od samego początku podkreślanaPodkreślana jest kluczowa rola pielęgniarki, odpowiedzialnej za codzienne towarzyszenie umierającemu. Lekarze sprawują rolę superwizoradozór, zwłaszcza jeśli chodzi o przyjęcie pacjenta, określenie jego potrzeb i terapię bólu. W razie potrzeby do dyspozycji są także psychiatrzy i fizjoterapeuci.
 
Do niemedycznej części zespołu należą: psycholog, pracownik socjalny, terapeuta zajęciowy i muzyko - terapeuta, a także kapelan i asystent pastoralny. Do tej grupy dołączyć należy również wolontariuszy, którzy stosownie do swoich możliwości czasowych i odbytego przeszkolenia mogą wykonywać różne prace pomocnicze i towarzyszyć choremu i jego rodzinie<ref>{{cytuj pismo| autor = Henryk Szeloch| tytuł = Hospicjum jako miejsce opieki duszpasterskiej i paliatywnej nad człowiekiem ciężko chorym| url = http://www.warszawskiestudiapastoralne.pl/wsp/wsp15.pdf| czasopismo = Warszawskie Studia Pastoralne | wydawca = Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego | miejsce = Warszawa | rok = 2012 | strony = 116 | issn = 1895-3204}}</ref>.
 
Założenia medycyny paliatywnej powstały w [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]] i także tam jest najlepiej rozwinięta. Pierwszy nowoczesny ośrodek opieki paliatywnej – [[Hospicjum św. Krzysztofa w Londynie|Hospicjum Świętego Krzysztofa]] – założyła w 1967 [[Cicely Saunders]]. W [[Polska|Polsce]] od lat 80. XX wieku następuje rozwój tej dziedziny. W kraju działa około 200 [[Hospicjum|jednostek specjalizujących się w opiece paliatywnej]]. W 2002 r. powstało [[Polskie Towarzystwo Medycyny Paliatywnej]] zrzeszające specjalistów tej dziedziny medycznej.