Zapewnianie jakości: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Wipur (dyskusja | edycje)
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez 178.217.39.210) i przywrócono wersję 48250777 autorstwa Paweł Ziemian BOT
Wipur (dyskusja | edycje)
m drobne redakcyjne
Linia 1:
'''Zapewnianie jakości''', (''quality assurance'QA'''; (od ang. ''QAquality assurance'') – planowe i systematyczne działania niezbędne do zapewnienia spełnienia wymagań [[jakość|jakości]] [[Produkty gotowe|końcowego produktu]] w procesie jego tworzenia.
 
==Zapewnienie jakości w szkolnictwie wyższym==
Linia 5:
 
'''Typy i rodzaje'''
* Wewnętrzny system zapewnienia [[Jakość kształcenia|jakości kształcenia]] - dotyczy kontroli i podnoszenia jakości wewnątrz szkoły wyższej<ref>L. Vlãsceanu, L.Grűnberg, D. Pãrlea, ''Quality assurance and accreditation: A glossary of Basic terms and definitions'', Bucarest 2004, UNESCO-CEPES</ref>. Jest to zespół sformalizowanych w katalogu zasad oraz procedur, działań i czynności podejmowanych przez organy uczelni oraz jej interesariuszy wewnętrznych w celu podniesienia jakości kształcenia<ref>Stachowiak-Kudła M., Ewaluacja jako instrument zapewnienia jakości kształcenia w szkolnictwie wyższym, [w:] Refleksyjnie o współczesnym zarządzaniu, pod red. B. Kożuch i Ł. Sułkowskiego, Instytut Spraw Publicznych Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2016, {{ISBN|978-83-65688-00-2}}, s. 216-226.</ref>. Podstawą prawną tworzenia tego systemu w szkole wyższej są przepisy ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – ''Prawo o szkolnictwie wyższym''<ref>Art. 9 ust. 3 pkt 3 i 4, art. 66 ust. 2, art. 94b ust. 1 pkt 3.</ref>.
 
* Zewnętrzny system zapewnienia [[Jakość kształcenia|jakości kształcenia]] - dotyczy zagwarantowania polepszania wyników działalności szkół wyższych lub jakości programów kształcenia przez interwencję instytucji nadrzędnej<ref>L. Vlãsceanu, L.Grűnberg, D. Pãrlea, ''Quality assurance and accreditation: A glossary of Basic terms and definitions'', Bucarest 2004, UNESCO-CEPES.</ref>. Istotna jest korelacja tego systemu z autonomią szkół wyższych, która może się przejawiać w: stosowaniu oceny systemowej, zróżnicowaniu stosowania oceny w zależności od kategorii uczelni i stopnia jej niezależności, pozostawieniu uczelniom dużej swobody w wyborze komisji, która dokona oceny, ocenianiu jedynie części kierunków studiów, a w przypadku spełnienia kryteriów udzielaniu akredytacji wszystkim, objęcia obligatoryjnym systemem zapewnienia jakości jedynie określonych typów uczelni albo w udzielaniu akredytacji na stosunkowo długi okres<ref>Stachowiak-Kudła M., ''Autonomia szkół wyższych a instytucjonalne mechanizmy zapewnienia jakości w Polsce i wybranych państwach europejskich'', Wydawnictwo Difin, Warszawa 2012. </ref>.
 
== Zobacz też ==