Ofensywa w Ardenach: Różnice pomiędzy wersjami

[[16 grudnia]] 1944 roku o godzinie 5.30 rano potężne przygotowanie artyleryjskie 2000 armat skierowane na pozycje amerykańskich żołnierzy znajdujące się przed 6 Armią Pancerną SS zapoczątkowało niemiecki atak. O godzinie 8.00 trzy niemieckie armie runęły do ataku przez zalesione stoki [[Ardeny|Ardenów]]. W sektorze północnym 6 Armia Pancerna SS [[Josef Dietrich|Dietricha]] zaczęła się przebijać w kierunku [[Liège]], w sektorze środkowym [[5 Armia Pancerna (III Rzesza)|5 Armia Pancerna]] [[Hasso von Manteuffel|von Manteuffela]] zaatakowała w kierunku [[Bastogne]] i [[St.Sankt Vith]] – zdobycie tych miast i związanych z nimi węzłów komunikacyjnych miało pierwszorzędne znaczenie dla powodzenia niemieckiego ataku. Na południu [[7 Armia (III Rzesza)|7 Armia]] [[Erich Brandenberger|Brandenbergera]] ruszyła w kierunku [[Luksemburg]]a mając za zadanie zabezpieczenie tego skrzydła frontu przed kontratakiem aliantów.

W centralnym sektorze natarcia ważnym punktem strategicznym dla obu stron był węzeł dróg przy mieście [[Sankt Vith]]. Jego zdobycie było ważne zarówno dla sił Dietricha, jak i Menteuffela. Amerykańscy obrońcy pod dowództwem generała Bruce’a Clarka – 7 Dywizja Pancerna, 106 Dywizja Piechoty oraz oddziały 9 Dywizji Pancernej i 28 Dywizji Piechoty – zacięcie się bronili, poważnie spowalniając niemiecki atak. Samo miasto zostało zdobyte dopiero [[20 grudnia]], ale Amerykanie wycofali się na wcześniej przygotowane pozycje obronne i nadal stanowili poważny problem dla Niemców. Dopiero [[23 grudnia]] Niemcom udało się przełamać obronę Amerykanów, zmuszając ich do wycofania się za rzekę Salm, ale oryginalny plan ataku przewidywał, że rejon St.Sankt Vith zostanie opanowany do godziny 18.00 17 grudnia.