Anastazy (antypapież): Różnice pomiędzy wersjami

Po śmierci papieża Leona IV, ale przed intronizacją [[Benedykt III|Benedykta III]], stronnictwo cesarskie osadziło na tronie papieskim Anastazego{{r|Kelly}}. Zajął siłą [[Lateran]], a także uwięził i torturował Benedykta III{{r|Wollpert}}. Jednak w wyniku dezaprobaty ludu rzymskiego i niechęci kleru, po dwóch dniach zmuszony był ustąpić{{r|Wollpert}}. W wyniku pojednania z prawowity papieżem Benedyktem, odstąpiono od represji wobec Anastazego – został jedynie sprowadzony do stanu świeckiego i umieszczony w klasztorze{{r|Kelly}}.

 

 

W 868 r. został powtórnie ekskomunikowany z powodu oskarżeń o współudział w zbrodni swego przyrodniego brata Eleuteriusza, który zgwałcił i zamordował córkę Hadriana II, a potem zamordował także jej matkę. Anastazego oczyszczono jednak z zarzutów i był później delegatem [[Stolica Apostolska|Stolicy Apostolskiej]] na [[Sobór konstantynopolitański IV]]{{r|Kelly}}.