Dokument podróży (Polska): Różnice pomiędzy wersjami

'''Dokument podróży''' – dokument urzędowy stwierdzający tożsamość osoby nie będącej obywatelem polskim.

Dokument taki wydawany był obywatelom polskim, którzy zrzekłszy się obywatelstwa polskiego

mogli wyjechać zagranicę.

W czasie fali emigracyjnej roku 1968 dokument taki otrzymywali na przykład żydowscy emigranci (oraz ich nie-żydowscy współmałżonkowie) lub Niemcy opuszczający Polskę po II wojnie światowej<ref>[http://www.rp.pl/Historia/306189930-Eisler-Plotki-o-nowych-obozach-koncentracyjnych.html#ap-1 Eisler: Plotki o nowych obozach koncentracyjnych]</ref><ref>[http://www.nto.pl/magazyn/reportaz/art/4009955,sprzedani-na-zachod,id,t.html Sprzedani na Zachód]</ref>. Dokument stwierdzał tożsamość osoby oraz fakt, iż „posiadacz niniejszego dokumentu nie jest obywatelem polskim”.

[[Plik:Dokument podróży Anna Trechtenherc.jpg|thumb|upright|Dokument podróży stwierdzający, że jego posiadacz „nie jest obywatelem polskim”]]

Obecnie polski dokument podróży dla cudzoziemca wydaje się cudzoziemcowi, który posiada zezwolenie na osiedlenie się, zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego WE lub korzysta z ochrony uzupełniającej[http://www.cpd.mswia.gov.pl/dokumenty/polski_dokument_podrozy Polski dokument podróży dla cudzoziemca].

* https://mojepanstwo.pl/dane/dziennik_ustaw/14577,rozporzadzenie-w-sprawie-dokumentu-podrozy-przewidzianego-w-konwencji-genewskiej