Melisanda z Jerozolimy: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Wipur (dyskusja | edycje)
różne poprawki
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
m Bot poprawa linki wewnętrzne, apostrofy, cudzysłowy itp.
Linia 12:
|dewiza =
|1. tytuł = [[Królowie Jerozolimy|królowa Jerozolimy]]
|1. od = [[1131]]
|1. do = [[1153]]
|1. koronacja =
|1. poprzednik = [[Baldwin II z Le Bourg|Baldwin II]]
Linia 50:
== Królowa Jerozolimy ==
[[Plik:Melisende and Fulk of Jerusalem.jpg|thumb|left|240px|Ślub Melisandy i Fulka]]
Król zmarł już w 1131, a Melizanda i Fulko wspólnie objęli pusty tron. Fulko próbował odsunąć żonę od faktycznej władzy i zaczęły się starcia między małżonkami. W 1132 oskarżył żonę o romans z jej kuzynem i członkiem rodziny królewskiej, Hugonem II de Le Puiset, [[Hrabstwo JaffyJafy i Aszkelonu|hrabią JaffyJafy]]. Małżonkowie pojednali się w 1136 i w następstwie tego Melisanda urodziła drugiego syna, [[Amalryk I|Amalryka]]. W 1143 Fulko zginął w wypadku podczas polowania, Melisanda opłakiwała go publicznie i prywatnie. Od 1143 panowała przez siedem lat wraz z starszym synem, [[Baldwin III Jerozolimski|Baldwinem III]], jako regentka.
 
W 1144 [[hrabstwo Edessy]] zostało oblężone, hrabia [[Joscelin II z Courtenay|Joscelin II]] nie był w stanie sam obronić swoich ziem. Melisanda odpowiedziała na jego prośby wysłaniem armii dowodzonej przez [[konstabl#Cesarstwo Bizantyńskie i europejskie monarchie wczesnośredniowieczne|konstabla]] Manassesa de Hierges, [[Philippe de Milly|Filipa de Milly]] i Elinanda de Bures. [[Rajmund z Poitiers|Rajmund z Antiochii]] zignorował apel o pomoc, ponieważ jego armia zajęta była walkami z wojskami [[Cesarstwo Bizantyńskie|bizantyjskimi]]. Mimo pomocy Melisandy Edessa padła, więc królowa wysłała list do papieża [[Eugeniusz III|Eugeniusza III]]. Ten zwołał [[II wyprawa krzyżowa|II krucjatę]], poprowadzoną przez króla Francji, [[Ludwik VII Młody|Ludwika VII Młodego]], i króla Niemiec, [[Konrad III Hohenstauf|Konrada III Hohenstaufa]]; Ludwikowi towarzyszyła jego żona, [[Eleonora Akwitańska]], ze swoimi wasalami. Eleonora odziedziczyła ziemie i tytuły po śmierci ojca, nie miała braci i zachowała suwerenną władzę (podobnie jak Melisanda).