Beer Szewa (ruiny): Różnice pomiędzy wersjami

'''Beer Szewa'''<ref>{{Cytuj stronę | url = http://ksng.gugik.gov.pl/pliki/urzedowy_wykaz_polskich_nazw_geograficznych_2013.pdf | tytuł = Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych | opublikowany = ksng.gugik.gov.pl | data dostępu = 2017-06-29}}</ref>, '''Tel Beer Szewa''' – nazwa niniejszej jednostki kulturowej związana jest z doliną [[Beer Szewa|Beer Szewy]], gdzie zlokalizowane są najważniejsze stanowiska dla niniejszej kultury, czyli: [[Tell Abu Matar]], [[Bir es-Safdi]] i [[Szikmim]]. Zespół zjawisk kulturowych utożsamianych z omawianą kulturą obejmował swym zasięgiem obszary Syro-Palestyny. Rozwój tej jednostki kulturowej wyznaczają daty od ok. 4300 do ok. 3700 p.n.e. Inwentarz ceramiczny w niniejszej kulturze reprezentowany jest przez naczynia wykonywane na kole i są to dzbany bez szyjki, naczynia z zaokrąglonymi brzuścami, małe misy oraz dzbany z dziobkami. Naczynia zdobione były jedynie wzdłuż brzegu albo wokół brzuśca w postaci czerwonych pasów. Konstrukcje mieszkalne miały postać ziemianek drążonych w [[less]]ie; we wnętrzu tych obiektów poświadczona jest obecność jam zasobowych oraz palenisk. Ludność niniejszej jednostki kulturowej zajmowała się głównie uprawą [[pszenica|pszenicy]], [[jęczmień|jęczmienia]], poświadczona jest także hodowla [[Koza domowa|kóz]], [[Owca domowa|owiec]] i bydła. Znaleziska w Bir es Safadi mogą świadczyć o istnieniu warsztatu do obróbki kości słoniowej, zaś na stanowisku Tell Abu Matar poświadczona jest obecność śladów produkcji metalurgicznej.

* Janusz K. Kozłowski, ''Wielka Historia Świata'', t. II ''Od "rewolucji" neolitycznej do podbojów Aleksandra Wielkiego'', Fogra, Kraków 2004.