Dysjunkcja (Sheffera): Różnice pomiędzy wersjami

'''Dysjunkcja''' ('''dyzjunkcja'''<ref name="el">Wiktor Marek, [[Janusz Onyszkiewicz]], ''Elementy logiki i teorii mnogości w zadaniach'', Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2012, ISBN:978-83-01-14547-7, s.8</ref>, '''dysjunkcja/dyzjunkcja Sheffera''', '''funkcja Sheffera''', '''funktor Sheffera'''<ref name="el"/>, '''NAND''', w terminologii Jana Łukasiewicza '''niewspółzachodzenie''') – [[zdanie]] lub [[funkcja zdaniowa]] utworzone za pomocą '''funktora dysjunkcji''', jednego z dwuargumentowych [[funktor zdaniotwórczy|funktorów zdaniotwórczych]] rachunku zdań. Symbolem funktora dysjunkcji jest przeważnie ukośna kreska /. W języku potocznym funktorowi dysjunkcji odpowiada swobodnie funktor „bądź..., bądź...”. Wyrażenie "p / q" odczytywać można „bądź p, bądź q”, „albo p, albo q” (w znaczeniu „zachodzi najwyżej jedno z dwojga”, [[Funktor zdaniotwórczy#Funktory KRZ a język naturalny|por.]]), jako że dysjunkcja jest negacją koniunkcji („nieprawda, że zarazem p i q”). Pojęcie dysjunkcji wprowadził w 1913 [[Henry Sheffer]]. W terminologii angielskiej ''disjunction'' to polska alternatywa, odpowiednikiem polskiej dysjunkcji (Sheffera) jest natomiast ''alternative denial''<!-- tu można dopisać ewentualnie o innych kwestiach terminologicznych-->.

Zdanie utworzone za pomocą spójnika dysjunkcji jest fałszywe tylko wtedy, gdy prawdziwe są oba argumenty tego spójnika; w przeciwnym wypadku jest zawsze zdaniem prawdziwym<ref name="el"/>.