Silnik elektryczny asynchroniczny: Różnice pomiędzy wersjami

Uzwojenia wirnika mogą być wewnętrznie połączone (zwarte - silnik zwarty) lub ich końcówki są przyłączone do pierścieni ślizgowych przekazujących przez szczotki prąd na zewnątrz silnika ([[silnik pierścieniowy]]). Wyprowadzone na zewnątrz uzwojenia są połączone przez [[opornik|oporniki]] lub zwarte. Oporniki podłącza się na czas rozruchu silnika, następnie zmniejsza się [[rezystancja|opór]] i zwiera uzwojenia. Oporniki ograniczające prąd uzwojeń wirnika stosuje się w celu zwiększenia [[moment|momentu obrotowego]] i zmniejszenia [[Natężenie prądu elektrycznego|prądu]] pobieranego przez silnik (by nie przeciążyć instalacji zasilajacej) szczególnie podczas rozruchu silnika lub w celu uzyskania łagodnego startu silnika.

 

Silnik klatkowy charakteryzuje wyjątkowo wysoka trwałość, brak przekazywania prądu do części ruchomych przez styki eliminuje iskrzenie i zużywanie się szczotek. Jedynymi elementami podlegającymi zużyciu są w nim łożyska. Jego wadą jest trudny rozruch: przy dużym (bliskim znamionowemu) obciążeniu, silnik może w ogóle nie ruszyć z miejsca, natomiast przy niewielkim lub braku obciążenia rusza bardzo gwałtownie. Regulacja prędkości obrotowej przy zasilaniu bezpośrednio z sieci jest niemożliwa.

Aby polepszyć parametry rozruchowe silników klatkowych, zmodyfikowano kształt klatki wirnika i w ten sposób powstały wirniki [[wirnik dwuklatkowy|dwuklatkowe]] i [[wirnik głębokożłobkowy|głębokożłobkowe]].