Naosuke Ii: Różnice pomiędzy wersjami

Urodził się jako czternasty syn Naonaki II, daimyō [[han (Japonia)|hanu]] [[Hikone]]. Jego rodzina od wieków była blisko związana z rodem [[siogun]]ów [[Ród Tokugawa|Tokugawa]]{{r|war}}. W młodości studiował nauki buddyzmu [[zen]], [[Japońska ceremonia picia herbaty|ceremonię herbacianą]] i sztukę walki mieczem. W wieku 31 lat został adoptowany przez swojego starszego brata Naoki, po którego śmierci w 1850 roku odziedziczył tytuł daimyō Hikone{{r|war}}. W 1858 roku siogun [[Iesada Tokugawa]] mianował go głównym ministrem (''tairō''){{r|war}}{{r|frederic}}. Japonia była wówczas rozdarta głębokim kryzysem wewnętrznym i walką o sukcesję po bezdzietnym siogunie, a jednocześnie poddawana coraz bardziej nasilającym się żądaniom państw ościennych, domagających się zakończenia [[Sakoku|kilkusetletniego okresu izolacji]]{{r|war}}{{r|fogra}}{{r|tubielewicz}}. Wkrótce po objęciu urzędu Ii dał się poznać jako zwolennik otwarcia Japonii na świat i lekceważąc nieprzychylne zdanie dworu cesarskiego w [[Kioto]] podpisał 29 lipca 1858 roku traktat handlowy ze [[Stany Zjednoczone|Stanami Zjednoczonymi]], a niedługo potem także z [[Imperium Rosyjskie|Imperium Rosyjskim]], [[Holandia|Holandią]], [[Francja|Francją]] i [[Wielka Brytania|Wielką Brytanią]]{{r|fogra}}{{r|tubielewicz}}. Po bezpotomnej śmierci Iesady doprowadził natomiast do obrania na nowego sioguna [[Iemochi Tokugawa|Iemochi Tokugawę]]{{r|war}}{{r|fogra}}{{r|tubielewicz}}.

 

 

{{commonscat|Ii Naosuke}}