Legia Nadwiślańska: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎II Legia Nadwiślańska: Legia jako całość poszła w 1812, a nie tylko II Legia
m drobne redakcyjne, poprawa linków
Linia 35:
'''Legia Nadwiślańska''' – polska jednostka powstała 31 marca 1808 roku w wyniku przemianowania tworzonej od wiosny 1807 roku na mocy dekretu [[Napoleon Bonaparte|Napoleona]] [[Legia Polsko-Włoska|Legii Polsko-Włoskiej]] w związku z jej przejściem na żołd francuski w [[królestwo Westfalii|królestwie Westfalii]]. Istniała do 18 czerwca 1813{{odn|Gembarzewski|1925|s=49}}.
 
Początkowo liczyła 5467 żołnierzy, a jej pierwszym dowódcą był generał [[Józef Joachim Grabiński]], a od 7 czerwca 1808 płk [[Józef Chłopicki]]{{odn|Gembarzewski|1925|s=49}}. W przeciwieństwie do [[szwoleżerowie1 Pułk Szwoleżerów-Lansjerów Gwardii Cesarskiej|szwoleżerów1 Pułku Szwoleżerów]] była to formacja z zasady chłopska, a stanowiska oficerskie zajmowała tu zazwyczaj drobna szlachta.
 
Na podstawie umowy zawartej 10 maja 1808 między rządem [[Księstwo Warszawskie|Księstwa Warszawskiego]] a rządem [[I Cesarstwo Francuskie|francuskim]], Księstwo zobowiązało się do zapewnienia stałego dopływu rekruta do Legii{{odn|Pachoński|1966|s=333}}. Legia zorganizowana pod osobistym nadzorem Napoleona w [[Bajonna|Bajonnie]] składała się z trzech [[pułk]]ów piechoty (około 5000 żołnierzy) oraz z dowodzonego przez [[Jan Konopka|Jana Konopkę]] pułku [[lansjerzy|lansjerów]].