Monika Carlo: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Życiorys: drobne redakcyjne
→‎Życiorys: drobne redakcyjne
Linia 24:
Pochodziła z ubogiej małorolnej rodziny mieszkającej w Spławiu w [[powiat koniński|powiecie konińskim]]<ref name="Kino">W. Kalinowska, ''Nasze okładki: I. Monika Carlo'', [w:] „Kino. Tygodnik ilustrowany” 1935, nr 15 (14 IV), s. 2.</ref>. Chociaż sama twiedziła, że Monika Carlo to jej prawdziwe imię i nazwisko<ref>M. Carlo, ''W pogoni za filmem'', [w:] „Kino. Tygodnik ilustrowany” 1933, nr 45 (5 XI), s. 11.</ref>, najprawdopodobniej był to wyłącznie pseudonim artystyczny<ref name="Radzymińska">J. Radzymińska, ''Podróż do początku'', Państwowy Instytut Wydawniczy, 1998, s. 340.</ref>. W latach 1933–1934 publikowała w magazynie filmowym „Kino” pamiętnik ''W pogoni za filmem'', w którym relacjonowała swoją podróż po [[Europa|Europie]] w celu zrealizowania marzenia o karierze filmowej. Pierwszy rozdział pamiętnika ukazał się 22 października 1933<ref>M. Carlo, ''W pogoni za filmem'', [w:] „Kino. Tygodnik ilustrowany” 1933, nr 43 (22 X), s. 10.</ref>, ostatni sześćdziesiąty 30 grudnia 1934<ref>M. Carlo, ''W pogoni za filmem'', [w:] „Kino. Tygodnik ilustrowany” 1934, nr 52 (30 XII), ss. 10–11.</ref>. Magazyn „Kino” opisywał go jako „wyjątkowy reportaż, tchnący prawdą bez pozy”, „Gazeta Lwowska” określała go z kolei mianem „kapitalnego w swej prymitywności”<ref>''Powieść o aktorze filmowym'', [w:] „Gazeta Lwowska” 1937, nr 215 (22 IX), s. 3.</ref>. Publikację wspomnień Moniki Carlo planował również w 1935 wydawany w [[Stany Zjednoczone|Stanach Zjednoczonych]] ilustrowany polonijny miesięcznik powieściowy „Jaskółka”<ref name="Kino" />.
 
Monika Carlo zadebiutowała jako aktorka pod koniec 1934 w filmie ''[[Czarna perła (film 1934)|Czarna perła]]'' w roli dziewczyny w barze na Tahiti. Zagrała również między innymi rolę drugoplanową pokojówki Frani w ''[[Rapsodia Bałtyku|Rapsodii Bałtyku]]'' oraz epizody w filmach ''[[Córka generała Pankratowa]]'', ''[[Panienka z poste restante]]'' i ''[[ABC miłości]]''<ref name=FP>{{Filmpolski|osoba|1182655|Monika Carlo}}</ref>. PortretyJej Moniki Carloportrety autorstwa [[Benedykt Jerzy Dorys|Benedykta Jerzego Dorysa]] dwukrotnie pojawiły się na okładce magazynu filmowego „Kino”<ref name="Kino" /><ref>''Nasze okładki: I. Policjantka'', [w:] „Kino. Tygodnik ilustrowany” 1935, nr 36 (8 IX), s. 2.</ref>. Według relacji [[Józefa Radzymińska|Józefy Radzymińskiej]], we wrześniu 1939 mieszkała w [[Warszawa|Warszawie]] przy ulicy Idzikowskiego<ref name="Radzymińska" />. Jej dalsze losy nie są znane.
 
== Filmografia ==