Sylvia Hanika: Różnice pomiędzy wersjami

'''Sylvia Hanika''' (ur. [[30 listopada]] [[1959]] w [[Monachium]]) – [[tenisNiemcy|niemiecka]]istka [[Niemcy|niemieckatenis]]istka, finalistka [[Wielki Szlem (tenis)|wielkoszlemowego]] [[French Open]] w [[1981]], zwyciężczyni turnieju [[WTA Tour Championships|MastersFinals]] (''WTA Tour Championships'') w [[1982]].

Kariera zawodowa leworęcznej Niemki przypadła na lata [[1977]]-[[1990]]1977–1990 i przyczyniła się do popularyzacji tenisa w Niemczech krótko przed erą takich gwiazd jak [[Steffi Graf]], [[Boris Becker]] czy [[Michael Stich]]. W [[1979]] Hanika awansowała do czołowej dwudziestki na świecie, zdobywając jednocześnie wyróżnienie [[Women’s Tennis Association|WTA]] dla zawodniczki, która w sezonie poczyniła największe postępy. JejW wizytówką są przede wszystkim dwa wyniki1981 –została finałfinalistką French Open w 1981 (pokonała w drodze do finału [[Martina Navrátilová|Navrátilovą]] i [[Andrea Jaeger|Jaeger]], przegrała z [[Hana Mandlíková|Mandlíkovą]] 2:6, 4:6), oraza wygranarok wpóźniej turniejutriumfowała Mastersw rokWTA późniejFinals (w finale pokonała Navrátilovą 1:6, 6:3, 6:4). Ponadto wygrała pięć innych turniejów w grze pojedynczej oraz jeden turniej deblowy.

Poza finałem French Open kilkakrotnie docierała do ćwierćfinałów wielkoszlemowych (m.in. trzykrotnie w [[US Open]]). W turnieju MastersWTA Finals startowała sześciokrotnie; poza zwycięstwem w 1982 dwukrotnie docierała do półfinału. W [[1987]] w I1 rundzie wyeliminowała [[Chris Evert]], odnosząc pierwsze zwycięstwo nad Amerykanką w karierze po piętnastu porażkach (wcześniej nie udało się Hanice wygrać nawet seta z Evert), by w półfinale przegrać ze Steffi Graf. Wśród innych zawodniczek, które udało się jej pokonać były m.in. [[Wendy Turnbull]], [[Rosalyn Fairbank|Rosalyn Fairbank-Nideffer]], a także przyszłe gwiazdy – [[Arantxa Sánchez Vicario]] i [[Gabriela Sabatini]].

W latach [[1978]]-[[1988]]1978–1988 broniła barw [[Niemcy|RFN]] w [[Fed Cup|Pucharze Federacji]]; występując zarówno jako singlistka, jak i deblistka wygrała 17 pojedynków, przegrała 11. W 1988 startowała także w [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1988|igrzyskach olimpijskich w Seulu]], przegrałaponosząc porażkę w III3 rundzie z [[Gabriela Sabatini|Sabatini]]. Karierę sportową zakończyła po US Open we wrześniu 1990. Jej zarobki na korcie osiągnęły sumę prawie miliona trzystu tysięcy dolarów.

W 1989 wyszła za mąż (za Harolda Holdera), mieszka na stałe w Hiszpanii.