Ludwig Erhard: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Wycofano. Treść nie wspomina, że był antykomunistą. |
m Wirtschaftswunder |
||
Linia 23:
Po zakończeniu [[II wojna światowa|II wojny światowej]], Erhard został doradcą ekonomicznym [[Stany Zjednoczone|amerykańskich]] władz okupacyjnych w Bawarii. Po utworzeniu [[Bizonia|Bizonii]] dalej był pracownikiem administracji władz alianckich.
Erhard był po wojnie członkiem niemieckiej [[Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna (Niemcy)|Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej]] (CDU). Został ministrem gospodarki w pierwszym rządzie [[Konrad Adenauer|Konrada Adenauera]]. Jest uważany przez wielu za jednego z ojców niemieckiego „cudu gospodarczego” (niem. [[Wirtschaftswunder]]).
Po ustąpieniu Adenauera w 1963 został drugim [[Kanclerze Niemiec|kanclerzem]] federalnym. Po zwycięskich dla CDU wyborach w 1965 ponownie został kanclerzem. Ustąpił ze stanowiska rok później. Lecz zanim to się stało, wystosował 25 marca 1966 notę pokojową. Deklarował w niej gotowość RFN do poprawy stosunków z państwami [[Układ Warszawski|Układu Warszawskiego]]. Jego następcą został partyjny kolega – [[Kurt Georg Kiesinger]].
Linia 42:
== Zobacz też ==
* [[Ordoliberalizm]]
* [[Wirtschaftswunder]]
== Bibliografia ==
* Erwin von Beckerath, Fritz W. Meyer, [[Alfred Müller-Armack]] (Hrsg.): ''Wirtschaftsfragen der freien Welt.'' [Zum 60. Geburtstag von Bundeswirtschaftsminister Ludwig Erhard]. Knapp, Frankfurt am Main 1957.
| |||