Henryk Kuna: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje) kat. |
uzupełnienie, drobne redakcyjne, drobne merytoryczne |
||
Linia 29:
Początkowo kształcił się na [[rabin]]a w [[Grójec|Grójcu]] i [[Ciechanów|Ciechanowie]]. Około 1900 rozpoczął naukę rzeźby w [[Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie|Akademii Sztuk Pięknych]] w Warszawie w pracowni [[Pius Weloński|Piusa Welońskiego]], a następnie w [[Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie|Akademii Sztuk Pięknych]] w [[Kraków|Krakowie]] pod kierunkiem [[Konstanty Laszczka|Konstantego Laszczki]].
Był jednym z założycieli i członków nieformalnego [[Stowarzyszenie Artystów Polskich „Rytm”|Stowarzyszenia Artystów Polskich ''Rytm'']], które istniało w latach 1922–1932.
Jedna z jego rzeźb – [[Rytm (rzeźba)|''Rytm'']], z cyklu powstającego na przestrzeni kliku lat, datowana na 1925, a odsłonięta w 1929, znajduje się w [[Park Skaryszewski im. Ignacego Jana Paderewskiego w Warszawie|
W 1931 wygrał kolejny (piąty już od 1925) konkurs na [[pomnik Adama Mickiewicza w Wilnie]]. Według koncepcji Kuny, pomnik poety w szacie pielgrzyma, stał na cokole nawiązującym do figury Światowida, którego ściany zdobić miały płaskorzeźby ze scenami z ''[[Dziady (dramat)|Dziadów]]''. Podobnie jak poprzednie koncepcje, projekt Kuny wzbudził kontrowersje (krytykował go m.in. [[Konstanty Ildefons Gałczyński]]), jednak był on realizowany. Prace przerwał wybuch II wojny światowej, którą przetrwało tylko 7 płaskorzeźb. W 1996 sześć z nich umieszczono obok pomnika Mickiewicza autorstwa [[Gediminas Jokubonis|Gediminasa Jokubonisa]] z 1984. Siódma płyta znalazła się początkowo w [[Muzeum Narodowe w Warszawie|Muzeum Narodowym w Warszawie]], a od 1995 jest ustawiona w [[Zespół pałacowo-parkowy w Radziejowicach|parku w Radziejowicach]]<ref name="Krzywicki">{{Cytuj książkę | nazwisko = Krzywicki | imię = Tomasz | tytuł = Szlakiem Adama Mickiewicza po Nowogródczyźnie, Wilnie i Kownie. Przewodnik | url = {{Google Books|3Eedyf3LEE4C|Szlakiem Adama Mickiewicza po Nowogródczyźnie, Wilnie i Kownie. Przewodnik |strony=248 |link=tak}}| wydawca = Oficyna Wydawnicza „Rewasz” | data = 2006 | strony = 248–250 | isbn = 9788389188519}}</ref>.
Linia 39:
W [[Rzym]]ie przy Viale Maresciallo Pilsudski odsłonięto 19 grudnia 1937 popiersie marszałka Piłsudskiego autorstwa Henryka Kuny<ref>''Spotkania z zabytkami'' nr 10/1982, s. 47, wyd. Ośrodek Dokumentacji Zabytków.</ref>
Od 1936 profesor rzeźby na [[Uniwersytet Wileński|Uniwersytecie Stefana Batorego]] w Wilnie. Przeżył [[II wojna światowa|II wojnę światową]] ukrywając się po aryjskiej stronie i w 1945 został mianowany profesorem rzeźby na [[Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu|Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu]], ale zmarł przed objęciem stanowiska.
Jest jednym z bohaterów powieści [[Jan Parandowski|Jana Parandowskiego]] ''Księżyc nad Świdrem''.
Linia 48:
W 1930 został odznaczony Krzyżem Oficerskim [[Order Odrodzenia Polski|Orderu Odrodzenia Polski]]<ref>{{Monitor Polski|rok=1930|numer=260|pozycja=352}}</ref>, a w [[1935]] [[Wawrzyn Akademicki|Złotym „Wawrzynem Akademickim”]]<ref>Rocznik Polskiej Akademii Literatury, [[Warszawa]] 1937, s. 255.</ref>.
{{Przypisy|2}}
== Linki zewnętrzne ==
| |||