Operacja Compass: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Ku włoskiej klęsce: Poprawiony błąd.
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
EmptyBot (dyskusja | edycje)
m →‎Przygotowania i plany Brytyjczyków: prawidłowy zapis "niemających"
Linia 28:
=== Przygotowania i plany Brytyjczyków ===
[[Plik:Captured L3 and L3 cc tankettes.jpg|thumb|left|250px|Zdobyte przez Brytyjczyków włoskie tankietki [[L3 (tankietka)|L3]] w pobliżu [[Bardija (miasto)|Bardiji]], 1941 r.]]
Gen. [[Archibald Wavell|Archibald Percival Wavell]] już na początku września 1940 r. zastanawiał się nad podjęciem działań ofensywnych wobec Włochów, zlecając opracowanie planów natarcia na [[Tobruk]], podkreślając jednocześnie, że nie życzy sobie „żadnej powolności, cechującej nasze wcześniejsze działania. Jego oddziały wzmocniły posiłki z [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]], które dotarły do Egiptu na pokładzie transportowców konwoju „Apalogy”. Transportowce zawinęły do [[Aleksandria|Aleksandrii]] 5 września. Wzmocnieniu ulęgła [[7 Dywizja Pancerna (Wielka Brytania)|7. Dywizja Pancerna]], do dyspozycji gen. Wavella pozostawało także 50 ciężkich czołgów [[Matilda Mk II|Matilda II]], nie mającychniemających godnego przeciwnika po stronie włoskiej. Rosła także liczebność [[Royal Air Force|lotnictwa Brytyjczyków]]. Na początku października stało się jasne, że Włosi zadowolili się – przynajmniej tymczasowo – dotychczasowymi zdobyczami, a prace fortyfikacyjne, jakie prowadzili w okolicach [[Sidi Barrani]], były zakrojone na szeroką skalę, wskazując tym samym, że zamierzają tam wybudować swoją główną bazę. W tym samym czasie wywiad brytyjski dokonał przełomu w próbach odczytywania szyfrów włoskiej [[Regia Aeronautica]], dzięki czemu od połowy miesiąca Brytyjczycy znali ok. 80% wiadomości przesyłanych miedzy jednostkami włoskiego lotnictwa. Gen. Wavell zadecydował, że nadszedł czas na przejęcie inicjatywy. 20 października w liście do gen. [[Henry Maitland Wilson|Henry'ego Wilsona]] rozkazał mu przygotować plany uderzenia w trójkącie [[Sidi Barrani]] – [[Sofafi]] – Buq Buq. Celem przewidzianej na 4-5 dni operacji miało być zniszczenie włoskiego zgrupowania w rejonie Sidi Barrani, a przez to zyskanie czasu niezbędnego na ściągniecie do Egiptu większych sił. W ciągu kilku następnych dni zmianie uległa jednak sytuacja polityczna. Rząd brytyjski, który musiał zatwierdzić plany Wavella, nalegał na zwiększenie skali uderzenia. Podobnego zdania był także gen. Wilson, który przedstawił swemu dowódcy plan równoczesnego uderzenia na włoskie obozy w Nibeiwe i Tummar dzięki wykorzystaniu przełęczy Enba i wyjściu na tyły wojsk włoskich.
 
Założenia brytyjskiej operacji, której nadano kodową nazwę ”Compass”, były następujące: wojska brytyjskie miały przejść przez przełęcz Enba, po czym indyjska [[4 Dywizja Piechoty (Indie)|4. Dywizja Piechoty]] miała ruszyć w kierunku północnym, uderzając od tylu na wspomniane obozy, a [[7 Dywizja Pancerna (Wielka Brytania)|7. Dywizja Pancerna]] miała nacierać na południe i zachód, prowadzać działania osłonowe. Zakładano, że w tym samym czasie garnizon Mersa Matruh przeprowadzi działania pozorowane, nacierając drogą biegnącą przy wybrzeżu w kierunku zachodnim. Ciężar natarcia miał spocząć na pancernych barkach ciężkich czołgów Matilda II, które planowano zgrupować w jednym sinym oddziale. Ich zadaniem było przełamanie obrony włoskiej i umożliwienie wejścia do walki postępującymi za nimi oddziałami piechoty brytyjskiej. Równocześnie z przygotowaniami do ataku prowadzona była akcja maskująca, mająca na celu zmylenie włoskiego wywiadu. Jak się później okazało, była ona bardzo skuteczna. Włosi przekonani byli o słabości Brytyjczyków, którzy mieli odpłynąć, by [[Wojna grecko-włoska 1940-1941|walczyć w Grecji]].