Aleksander Mohuczy: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
lit.
drobne merytoryczne
Linia 19:
|wojny i bitwy = [[kampania wrześniowa]]
|późniejsza praca =
|odznaczenia = {{order|KOM|K2K1}}
|commons =
|wikicytaty =
Linia 25:
'''Aleksander Mohuczy''' — (ur. 1896, zm. 17 maja 1962) [[komandor porucznik]], w 1929 wykładowca w polskiej szkole okrętów podwodnych w [[Tulon]]ie, pierwszy dowódca ORP Wilk, członek komisji nadzoru budowy ORP Ryś<ref>{{cytuj książkę | autor =Mariusz Borowiak | autor2 = | tytuł =Plamy na banderze | rozdział =Gdy zabrakło rozsądku i logicznego myślenia | wydawca =Alma-Press | miejsce =Warszawa | rok =2008 | strony =302-309 | isbn =978-83-7020-370-2 | url = | język= | oclc =}}</ref>. W okresie od 6 lipca 1936 do 2 października 1939 roku dowodził [[Dywizjon Okrętów Podwodnych (II RP)|Dywizjonem Okrętów Podwodnych]] [[Marynarka Wojenna|Marynarki Wojennej]]. Autor kontrowersyjnego planu użycia [[okręt podwodny|okrętów podwodnych]] w [[Kampania wrześniowa|wojnie obronnej Polski w 1939 roku]]<ref>{{cytuj pismo | odn = tak | nazwisko = Makowski | imię = Andrzej | tytuł = Dywizjon okrętów podwodnych Polskiej Marynarki Wojennej w kampanii wrześniowej. Ocena operacyjno-taktycznego użycia | czasopismo = Studia z Dziejów Polskiej Historiografii Wojskowej | wydawca = Wydawnictwo Instytutu Historii UAM w Poznaniu | wolumin = 13 | issn = 1234-2041 | język = pl | data = 2012 | url = http://hdl.handle.net/10593/6296}}</ref> i dowodzący działaniami polskich jednostek tej klasy. Po kapitulacji, od 2 października 1939 do końca [[II wojna światowa|wojny]], pozostawał [[Jeniec wojenny|jeńcem]] niemieckich [[obóz jeniecki|obozów jenieckich]]. Po wyzwoleniu z niewoli, organizował polską [[administracja państwowa|administrację]] w [[Zgorzelec|Zgorzelcu]]. Od 15 grudnia 1945 roku do 28 lutego 1947 roku był dowódcą [[Dywizjon Okrętów Podwodnych (LWP)|Dywizjonu Okrętów Podwodnych]] pod kontrolą [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radziecką]]. Z końcem sierpnia 1949 roku przeniesiony w [[stan spoczynku]]. Zmarł 17 maja 1962 roku w [[Gniew (miasto)|Gniewie]] i pochowany został w [[Gdynia|Gdyni]].
 
W 1932 odznaczony szwedzkim [[Order Miecza|Krzyżem Kawalerskim 1. kl. Orderu Miecza]]<ref>[http://runeberg.org/statskal/1940bih/0063.html Sveriges statskalender / 1940. Bihang], s. 63</ref>.
 
{{Przypisy}}