Szymon z Trydentu: Różnice pomiędzy wersjami

▲Ks. [[Waldemar Chrostowski]] w książce "Kościół, Żydzi, Polska" podważa obecną teorię{{styl}} o niewinności Żydów: "Dr [[Ariel Toaff]] po latach odkrył że przyznania się zabójców nie były podyktowane stosującymi tortury fanatycznymi śledczymi; gdyż zeznania zawierały informacje, o których włoscy przedstawiciele Kościoła lub policji absolutnie nie mogli niczego wiedzieć. Przestępcy byli członkami nielicznej gminy [[Żydzi aszkenazyjscy|Aszkenazyjczyków]] pochodzących z obcego kraju, która miała swoje własne obrzędy, różniące się od tradycji miejscowych Żydów włoskich. Obrzędy te zostały dobrze opisane w zeznaniach oskarżonych, chociaż początkowo nie były znane ówczesnym kompetentnym organom. Toaff podkreśla: Te magiczne formuły w języku starohebrajskim, posiadające mocne antychrześcijańskie akcenty, nie mogły powstać w wyobraźni sędziów, ponieważ nie mieli oni pojęcia o tych modlitwach, które wchodziły w skład nieznanej we Włoszech tradycji Aszkenazyjczyków. Przyznanie się do winy jest ważne tylko wtedy, gdy zawiera pewne autentyczne i sprawdzalne szczegóły przestępstwa, o których nie wiedziała policja. Tę żelazną zasadę śledztwa sąd w Trydencie zachował."

▲Wobec oskarżeń o mord o charakterze rytualnym [[Kuria Rzymska]] wystąpiła o przedstawienie akt procesowych i wyraziła sprzeciw wobec represji{{r|FRO}}.