Glinciszki: Różnice pomiędzy wersjami

20 czerwca 1944 roku litewski oddział pomocniczy policji niemieckiej zastrzelił 38 mieszkańców Glinciszek. Był to odwet za śmierć czterech litewskich policjantów w starciu z [[5. WileńnskaWileńska Brygada AK|5. Wileńską Brygadą AK]], dowodzoną przez [[Zygmunt Szendzielarz|Zygmunta Szendzielarza "Łupaszkę"]], oddziałem [[Armia Krajowa|AK]] niedługo przedtem przebywającym w majątku Glinciszki.

Znaczną część ofiar stanowiły kobiety i dzieci (większość mężczyzn wyszła w tym czasie do pracy). Pracownicy majątku, będącego wówczas w niemieckim zarządzie Landbewirstschaftungsgesellschaft Ostland, już zamknięci przez litewskich policjantów w dawnej kaplicy glinciskiego pałacu i mający prawdopodobnie być następnie rozstrzelani, zostali uratowani dzięki przyjazdowi Niemców, reprezentantów niemieckiego zarządu, którzy spłoszyli napastników. Przybyły wraz z nimi bezpośredni administrator majątku, Władysław Komar, został zabity w drodze powrotnej, niedaleko Podbrzezia.
<ref>Przebieg wydarzeń na podstawie relacji [[Irena Sławińska|Ireny Sławińskiej]], wówczas pracownicy rolnej w majątku Glinciszki, zajmującej się także tajnym nauczaniem okolicznej młodzieży. Była ona też świadkiem ekshumacji, która odbyła się 26 czerwca 1944 roku i podczas której zidentyfikowano 35 osób. Wydarzenia w Glinciszkach są opisane w wspomnieniowej książce Ireny Sławińskiej ''Szlakami moich wód'', ISBN 83-7222-177-4.</ref>