Wersja z 09:35, 3 sie 2016 edytuj Wargo32.exe (dyskusja \| edycje) 43 736 edycji m Linki wewnętrzne do przekierowania ← poprzednia edycja		Wersja z 20:16, 22 wrz 2017 edytuj anuluj edycję Thingoln (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 738 edycji m int., usunięty umieszczony już wcześniej link następna edycja →
Linia 1: '''Teoria przejść fazowych''' – dziedzina [[fizyka\|fizyki]], znajdująca się na pograniczu [[Termodynamika klasyczna\|termodynamiki fenomenologicznej]], [[fizyka materiałowa\|fizyki materiałowej]], [[chemia fizyczna\|chemii fizycznej]], [[Teoria pola (fizyka)\|teorii pola]]. Jest to dziedzina zajmująca się doświadczalnym i teoretycznym opisem tak zwanych zjawisk krytycznych zachodzących podczas [[Przemiana fazowa\|przejść fazowych]]. Zjawiska te mają swoja wyraźną specyfikę, zaś do opisu wymagają rozwinięcia swoistych narzędzi matematycznych takich, jak [[renormalizacja\|teoria grupy renormalizacji]]. Także badania doświadczalne przejść fazowych wobec czułości tych zjawisk na stan otoczenia wymagają specyficznego podejścia w planowaniu eksperymentów i ich przeprowadzaniu. Podstawową zasadą, która konstytuuje tę dziedzinę fizyki jako samodzielny obszar badawczy jest fakt, że: : ''zupełnie różne substancje przejawiają w ramach zjawisk towarzyszących przejściom fazowym takie samo zachowanie'' co jest treścią hipotezy uniwersalności opisu przejść fazowych. W szczególności uniwersalne~~, czyli~~ (niezależne od materiału, w którym dochodzi do przejścia fazowego,) są wykładniki krytyczne, czyli stopnie nieciągłości [[Pochodna\|pochodnych funkcji]] stanu materiału. Wynika z tego, że w analizie przejść fazowych zupełnie nie maja znaczenia szczegóły budowy substancji, jej skład chemiczny czy nawet detale dotyczące oddziaływań pomiędzy różnymi mikroskopowymi fragmentami układu. == Przejścia fazowe – opis fenomenologiczny == Linia 30: Pozostałe szczegóły modelu opisującego przejście fazowe nie mają żadnego znaczenia dla jego opisu (poza skończonością lub nie próbki, jeśli należy uwzględniać skończone rozmiary ośrodka w którym zachodzi przejście fazowe rozmiary te stanowią dodatkowy parametr w równaniach). Własność ta jest zdumiewającym przykładem jak skomplikowane i trudne do uwzględnienia szczegóły mikroskopowej budowy [[materia (fizyka)\|materii]] jak mikroskopowe oddziaływania pomiędzy cząsteczkami itp. nie wpływają zupełnie na makroskopowy charakter układu. Z identyczną sytuacją mamy do czynienia w kwantowej teorii pola, gdzie dzięki [[renormalizacja\|procedurze renormalizacyjnej]] uniezależniamy się od tzw. parametrów obcięcia. Można stwierdzić, że efektywna [[teoria pola ~~(fizyka)\|teoria pola]]~~ (jak zrenormalizowana [[elektrodynamika kwantowa\|QED]] lub [[chromodynamika kwantowa\|QCD]]) jest w istocie opisem układu pola w punkcie krytycznym. {{Przypisy}}

Teoria przejść fazowych: Różnice pomiędzy wersjami