Monodia: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Fiszka (dyskusja | edycje)
źródła/przypisy, {{ka}}
Fiszka (dyskusja | edycje)
Linia 3:
 
# Solowa melorecytacja w dramacie greckim, w szczególności monolog o charakterze lamentacyjnym.
# Gatunek muzyczny wyróżniający się jednolitą linią melodyczną i akompaniamentem. Chociaż tego rodzaju muzyka jest spotykana w wielu kulturach w całej ich historii, termin ten jest generalnie stosowany do włoskiej [[pieśń (forma muzyczna)|pieśni]] powstałej w [[XVI wiek|XVI w.]], stanowiącej swoiste przeciwieństwo [[polifonia|polifonii]], w której każda część jest jednakowo ważna, i [[homofoniaHomofonia (muzyka)|homofonii]], w której [[akompaniament]] nie jest [[Rytm (muzyka)|rytmicznie]] niezależny. Termin jest używany zarówno w odniesieniu do całego stylu, jak i pojedynczych pieśni - powstał on jednak dopiero we współczesnej muzykologii, zaś żaden z ówczesnych kompozytorów nie używał tego terminu.
 
Kompozycjami o monodycznej formie były: [[madrygał]]y, [[motet]]y, a nawet koncerty, w ówczesnym znaczeniu ''concertato'', czyli "z instrumentami".
Linia 9:
Kompozycje monodyczne dzielą się na utwory [[solo]]we zupełnie pozbawione elementu [[harmonia (muzyka)|harmonicznego]] oraz na utwory przeznaczone dla głosu solowego z towarzyszeniem instrumentu ([[monodia akompaniowana]]).
 
Muzyczna monodia rozwinęła się jako próba przywrócenia starogreckiej idei melodeklamacji - pojedynczy głos wykonujący ornamentowaną partię melodyczną, z towarzyszeniem takich instrumentów, jak [[lutnia]], ''chitarrone'', [[Teorban (instrument)|teorban]], [[klawesyn]], [[organy]], niekiedy [[gitara]]. Niektóre monodie były aranżowane specjalnie dla niewielkich zespołów. Rozwój gatunku był charakterystyczny dla wczesnego [[barok]]u, w przeciwieństwie do stylu późnego [[Odrodzenie|renesansurenesans]]u, w którym dominowała wielogłosowość.
 
Kontrastujące pasaże w monodiach mogły być bardziej melodyczne lub bardziej deklamatorskie - style te rozwinęły się potem w [[aria|arię]] i [[recytatyw]], a cała forma złączyła się ok. [[1635]] r. z kantatą kameralną.