Tyrrell Racing: Różnice pomiędzy wersjami

W [[Formuła 1 Sezon 1971|1971]] Tyrrell zdobył tytuł mistrza świata kierowców ([[Jackie Stewart]]) na własnej konstrukcji. Stewarta w drugim wozie Tyrrella wspierał [[François Cevert]]. Stewart z powodu problemów zdrowotnych nie mógł obronić tytułu mistrzowskiego, jednak powrócił w pełni sił w [[Formuła 1 Sezon 1973|1973]] i po raz trzeci został mistrzem świata. Cevert ukończył mistrzostwa na drugim miejscu, jednak nie dane było cieszyć się z tego zespołowi. Francuz zginął podczas kwalifikacji przed ostatnim wyścigiem sezonu – [[Grand Prix Stanów Zjednoczonych Formuły 1|Grand Prix USA]] na [[Watkins Glen International|Watkins Glen]]. Stewart, który planował wycofać się na koniec sezonu, nie wystartował w wyścigu. Po odejściu trzykrotnego mistrza świata i śmierci utalentowanego Francuza Tyrrell pozostał bez doświadczonego i szybkiego kierowcy. Od tego momentu Tyrrell tak naprawdę już nigdy się nie liczył w walce o tytuły.

 

 

Pomimo tego wszystkiego Tyrrell pozostał znaczącą siłą do końca lat 70. Dla Tyrrella wyścigi wygrywali [[Jody Scheckter]] i [[Patrick Depailler]]. Ekipa była w stanie osiągać nawet dublety. Osiągnęła to w [[Grand Prix Południowej Afryki Formuły 1|Grand Prix RPA]] w [[Formuła 1 Sezon 1976|1976]]. Scheckter i Depailler prowadzili wtedy sześciokołowe [[Tyrrell P34|Tyrrelle P34]]. Była to udana konstrukcja, w której dwa przednie koła zastąpiono czterema mniejszymi. Projekt został porzucony, po tym jak [[Goodyear Tire and Rubber Company|Goodyear]] odmówił ulepszania małych przednich opon, jako że był zbyt zajęty walką z innymi producentami opon.