Wojna austriacko-szwajcarska (1499): Różnice pomiędzy wersjami

W latach 1489–1491 Habsburgowie ponownie stali się widoczni na arenie europejskiej. Maksymilianowi przypadła wreszcie sukcesja burgundzka, władca uzyskał także Tyrol i Górną Austrię. Nagła śmierć Macieja Korwina odciążyła Habsburgów na wschodzie, a Fryderyk III odzyskał utracone wcześniej ziemie. W roku 1493 zmarł Fryderyk III. Maksymilian mógł w tej sytuacji zjednoczyć wszystkie habsburskie terytoria. Silne wsparcie cesarz otrzymał od Świętego Cesarstwa Rzymskiego. W roku 1495 na Reichstagu w [[Wormacja|Wormacji]] Maksymilian zapoczątkował reformy kraju, dotyczące podatków oraz armii. Dzięki nim cesarz uzyskiwał fundusze na wojnę przeciwko Francji i Turcji. Szwajcarzy, którzy mieli zostać poddani jurysdykcji cesarskiej Izby sądowej oraz powszechnemu opodatkowaniu, nie zaakceptowali jednak postanowień z WormsWormacji i nie wzięli udziału w posiedzeniach Reichstagu. W wyniku [[wojna szwajcarska w St. Gallen|wojny o St. Gallen]] w latach 1489-1490 izba główna Reichstagu zajęła się problemami St. Gallen oraz Appenzellu. Szwajcarzy wielokrotnie interweniowali u cesarza w Insbrucku w sprawie możliwości handlu z Rzeszą. Nie doszło jednak do porozumienia. Podobne problemy dotyczyły miast Muelhausen i Rottweil.