Radionamierzanie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Bot: Przenoszę linki interwiki (6) do Wikidata, są teraz dostępne do edycji na d:q1367488 |
przypisy |
||
Linia 9:
Przy większych odległościach od radiolatarni do wykreślania radionamiarów trzeba użyć specjalnych map sporządzonych w [[odwzorowanie azymutalne|odwzorowaniu azymutalnym]].
Innym sposobem wykorzystania radionamierzania jest użycie radionamierników o znanej pozycji. W takim systemie statek lub samolot nadaje sygnał, a stałe stacje określają namiar i ewentualnie pozycję.
Przed wprowadzeniem elektronicznych systemów nawigacji [[Decca (nawigacja)|Decca]], [[Loran]], [[Omega (nawigacja)|Omega]]) i systemów [[nawigacja satelitarna|satelitarnych]] radionamierzanie było jedynym sposobem określenia pozycji w nawigacji pełnomorskiej, który nie zależał od pogody. Z tego względu posiadanie radionamiernika było obowiązkowe dla statków morskich. Ponieważ pozycja z radionamiarów może być obarczona dużym błędem, po wprowadzeniu systemów elektronicznych jej znaczenie spadało. Obecnie radionamierniki nie są obowiązkowe a radiolatarnie są likwidowane. We wrześniu 2007 w nawigacji morskiej pozostały trzy z kilkuset czynnych jeszcze w latach 90. XX wieku<ref>Spis Radiolatarni [[Admiralicja Brytyjska|Admiralicji Brytyjskiej]]</ref>. Radionamierzanie pozostało ważnym elementem akcji poszukiwawczo-ratowniczych. Jeżeli jednostka w niebezpieczeństwie nie może określić swojej pozycji, nadaje sygnał na określonej częstotliwości i jednostki ratownicze mogą odczytać kierunek do jednostki w niebezpieczeństwie, a przy odpowiednim rozmieszczeniu stacji namierzających - także pozycję.
{{przypisy}}
[[Kategoria:Radiolokacja]]
| |||