Beka (województwo pomorskie): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m commons
m drobne techniczne
Linia 23:
|kod mapy =
|commons = Category:Beka, Pomeranian Voivodeship
|wikisłownik = Category:Beka, Pomeranian Voivodeship
|www =
}}
{{Wikisłownik|Beka}}
[[Plik:Lotnisko w Rumi na niemieckiej mapie sztabowej przed 1939.jpg|thumb|240px|Beka na niemieckiej mapie sztabowej, przed 1939]]
'''Beka''' ([[język kaszubski|kaszb.]] ''Beka'', [[język niemiecki|niem.]] ''Beka'')<ref>Dr F. Lorentz, ''Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem'', ({{ISBN|83-60437-22-X}}) ({{ISBN|978-83-60437-22-3}})</ref> – nieistniejąca [[Kaszuby|kaszubska]] [[osada]] rybacka w [[Polska|Polsce]] położona w [[województwo pomorskie|województwie pomorskim]], w [[powiat pucki|powiecie puckim]], w [[Puck (gmina wiejska)|gminie Puck]] nad [[Morze Bałtyckie|Bałtykiem]] u dawnego ujścia [[Reda (rzeka)|Redy]]. Osada opustoszała po II wojnie światowej i jest niekiedy określana przez media jako kaszubska Atlantyda<ref>{{Cytuj stronę|url = http://m.trojmiasto.pl/news/Kaszubska-Atlantyda-czyli-w-poszukiwaniu-osady-Beka-n64481.html|tytuł = Kaszubska Atlantyda, czyli w poszukiwaniu osady Beka|autor = |data dostępu = 2014-10-04|opublikowany = trojmiasto.pl|język =}}</ref>. Pozostały po niej kamienne fundamenty domów, a jej miejsce wyznacza drewniany krzyż ustawiony w pobliżu kępy drzew na brzegu [[Zatoka Pucka|Zatoki Puckiej]].
 
Linia 33 ⟶ 31:
 
== Toponimia ==
[[Plik:Sprzet foczy muzeum helskie A 654.jpg|thumb|left|106x70px]]
Nazwa osady prawdopodobnie pochodzi od kaszubskiego określenia [[harpun]]a, którego używano do eliminowania [[Fokowate|fok]] będących w mniemaniu rybaków wówczas szkodnikami.
 
== Historia ==
[[Plik:Lotnisko w Rumi na niemieckiej mapie sztabowej przed 1939.jpg|thumb|240px|Beka na niemieckiej mapie sztabowej, przed 1939]]
Pierwsze wzmianki o osadzie pochodzą z XVI wieku, kiedy to opisano znajdujący się niedaleko [[Osłonino|Osłonina]] skład drewna przy ujściu rzeki [[Reda (rzeka)|Redy]]. Z czasem zaczęły się przy nim pojawiać budynki o kamiennych fundamentach, które nie przetrwały do dnia dzisiejszego. W XIX wieku płynący przez osadę jeden z cieków rzeki Redy uregulowano, tworząc kanał biorący swoją nazwę od osady. Od tego momentu zatrzymał się proces nanoszenia przez rzekę materiału skalnego, który do tej pory łagodził skutki [[Abrazja (geologia)|abrazji]]. W 1959 roku w wiosce rybackiej wybuchł pożar, którego skutkiem było zniszczenie zabudowań i całkowite wyludnienie tego miejsca. Dalszego procesu zniszczenia pozostałości śladów działalności człowieka dokonała przyroda. W ciągu około 50 lat od pożaru brzeg morza przesunął się w stronę osady o około 96-98 metrów, czyniąc sztormy niebezpiecznym żywiołem dla ruin osady. Obecnie jedynymi pozostałościami po osadzie są kamienne fundamenty chałup na brzegu morza i nieliczne drzewa, niegdyś ocieniające domostwa<ref>{{Cytuj książkę|nazwisko = |imię = |tytuł = Rezerwat przyrody Beka - przewodnik po ścieżce edukacyjnej|rok = |wydawca = Ogólnopolskie Towarzystwo Ochrony Ptaków|miejsce = |strony = 29-31|isbn = 978-83-89830-08-1}}</ref>