[[Plik:Scandinavia_1658.gif|right|200px|thumb|Dania i Norwegia w 1658 r. Na czerwono Halland zajmowany przez Szwecję przez 30 lat na podstawie pokoju w Bromsebro i oddany jej na stałe przez Danię w Roskilde. Na żółto Skania i Bohuslän oddana Szwecji, na fioletowo Trondheim i Bornholm, które zostały oddane Szwecji w 1658, ale zbuntowały się i wróciły pod panowanie duńskie w 1660 roku.]]
'''Pokój w Roskilde''' – zawarty [[26 lutego]] [[{{data|1658]] roku ([[8 marca]] według kalendarza gregoriańskiego)-03-08}} w [[Roskilde]] na terenie wyspy duńskiej [[Zelandia (wyspa)|Zelandii]] przez królów: duńskiego [[Fryderyk III Oldenburg|Fryderyka III]] ze szwedzkim [[Karol X Gustaw|Karolem X Gustawem]]. W istocie był to akt duńskiej kapitulacji w [[II wojna północna|II wojnie północnej]]. Oddawał on [[Skania|Skanię]], [[Bornholm]], [[Trondheim]] i wyspę [[Ven]] Szwecji. Dania zobowiązała się nie przepuszczać przez [[Cieśniny Duńskie]] na [[Morze Bałtyckie]] żadnych okrętów i miała trwać w przymierzu ze [[Sztokholm]]em. Król Szwecji ufny w swą potęgę oraz myślący o odnowieniu [[unia kalmarska|unii kalmarskiej]] – zjednoczeniu [[Skandynawia|Skandynawii]], zerwał traktat doprowadzając następnie do [[pokój w Kopenhadze|pokoju w Kopenhadze]].
