Demokratyczna Republika Konga: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
lit.
Linia 98:
 
== Historia ==
Pierwszymi mieszkańcami obecnej DR Kongo były plemiona myśliwsko-zbierackie. Północ zamieszkiwali [[Pigmeje]], południe plemiona spokrewnione z [[Buszmeni|Buszmenami]]. W I tysiącleciu p.n.e. oraz I tysiącleciu n.e. napływały ludy [[Bantu]], które zepchnęły Buszmenów na południe, a Pigmejów w głąb lasów. W średniowieczu pojawiły się niewielkie państewka. Ich podboje doprowadziły od unifikacji politycznej i kulturalnej południa obecnego DR Konga oraz północnej Angoli i Zambii. W XIV-XVI wieku powstały kolejne państwa – nad dolnym Kongiem Kongo, nad górnym Kasai [[Luanda]], nad górną [[Lualaba (prowincja)|Lualabą]] [[Luba (dawne państwo)|Luba]], a w XVII wieku Kuba nad środkowym Kasai. Pierwsze kontakty z [[Europa|Europejczykami]] notowane są w XV wieku. W 1491 roku kongijski władca Nzinga-a-Nkwu przyjął [[chrześcijaństwo]] i zainicjował ożywione relacje z [[Portugalia|Portugalią]]. W kolejnych wiekach obszar penetrowany był przez [[Hiszpania|HiszpanHiszpanów]], [[Arabowie|Arabów]], [[Holandia|Holendrów]], [[Francja|Francuzów]] i [[Wielka Brytania|Brytyjczyków]]. Państewka sprzedawały przybyszom kość słoniową, miedź i niewolników. Handel niewolnikami z czasem doprowadził do wyludnienia kraju i degradacji relacji społecznych. Na skutek niekończących się konfliktów zbrojnych na przełomie XVIII i XIX wieku rozpadło się Kongo, z kolei Luba i Lunda w przeciągu wieku XIX<ref name="PWN">{{Cytuj stronę | url =http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Konga-Demokratyczna-Republika-Historia;4574521.html| tytuł =Konga, Demokratyczna Republika. Historia.| opublikowany = http://encyklopedia.pwn.pl | język = pl}}</ref>.
 
Destabilizacja rejonu w ciągu XIX wieku ułatwiła inwazja europejska. [[Belgia|Belgijski]] król [[Leopold II Koburg|Leopold II]] sfinansował wyprawę [[Henry Morton Stanley|Henry’ego Mortona Stanleya]] wzdłuż rzeki [[Kongo (rzeka)|Kongo]], mającą na celu ustanowienie tam jego władzy. Podczas konferencji w Berlinie (1884–1885) uznano Leopolda suwerenem [[Wolne Państwo Kongo|Wolnego Państwa Kongo]]. W kolejnych latach siły zbrojne złożone z Afrykanów pod dowództwem Belgów podbiły obszar współczesnej [[Katanga (państwo)|Katangi]] i wschodnich obszarów DR Konga. W 1908 Leopold scedował Kongo państwu belgijskiemu i od tego momentu stało się ono oficjalnie kolonią pod nazwą [[Kongo Belgijskie]]. W kolonii Belgowie prowadzili bezwzględny wyzysk tubylców przez kompanie koncesjonowane. Wyzysk prowadził do rebelii (powstania na wschodzie 1919–23, bunt wojskowych w [[Kananga|Luluabourgu]] w 1944)<ref name="PWN" />. Szacuje się, że represyjna polityka Belgów doprowadziła do zabicia lub doprowadzenia do śmierci od 5 do 15 milionów mieszkańców Konga<ref>Anice Anderson, Vivian Head, Anne Williams: ''Rzezie, masakry i zbrodnie wojenne od starożytności do współczesności'', Bellona, Warszawa, 2009 {{ISBN|978-83-11-11464-7}}, s. 69 [http://books.google.com/books?id=dkzk74q653EC&pg=PA70&lpg=PA70&dq=Zbrodnie+belgijskie+w+kongo&source=bl&ots=HmrbPtt7m7&sig=B-FL7qgTcChft8McGmKQbmO2mZ8&hl=pl&ei=IeKuTof3M4i8-QbKu809&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=6&ved=0CD8Q6AEwBQ#v=onepage&q&f=false].</ref>. Rządy kolonialne przyczyniły się także do chrystianizacji kraju<ref name="PWN" />.