Chöömej: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
Błąd - nie ma potwierdzenia historycznego wydobywania 6-ciu, a nawet 5-ciu "dźwięków" równocześnie. Maksymalną ilością jest 4 - podczas stosowania techniki chylandyyk (ton bazowy, podharmoniczna oraz harmoniczna) + lip tremolo - czwarty element. |
||
Linia 3:
Słowa tego używa się zarówno na określenie jednego ze stylów tuwińskiego gardłowego śpiewu, jak i szerzej na wszystkie jego rodzaje. Muzyka ta zainspirowana jest życiem na stepach i słowa piosenek często opowiadają o koniach. Tuwiński śpiew zainspirował muzykę wielu innych kultur – w starożytności zaadaptowali go mnisi [[Tybet (region)|tybetańscy]], zaś współcześnie robią to amerykańscy muzycy [[new age (muzyka)|new age]]{{fakt|data=2011-01}}.
Śpiew gardłowy to zwykle alikwotowy akord w formie [[burdon]]u z melodią w rejestrze najwyższym, która ma ograniczony [[ambitus]]. Ta technika wokalna pozwala na jednoczesne wydobywanie z gardła kilku niezależnych od siebie dźwięków, od niskich, przypominających dźwięk [[didgeridoo]] (styl ''kargyraa''), aż po wysokie poświsty (styl ''sygyt''), przywodzące na myśl [[Japonia|japoński]], [[Buddyzm|buddyjski]] flet shakuhachi{{fakt|data=2011-01}}. Najwybitniejsi
Współcześni tuwińscy wykonawcy posługujący się techniką chöömej:
| |||