Beck Weathers: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m ort., wikizacja
Linia 1:
'''Beck Weathers''' (ur. [[16 grudnia]] [[1946 roku]]) – amerykański [[Patologia|patolog]] z [[Dallas]], który przeżył katastrofę na [[Mount Everest]] w 1996 roku<ref>{{Cytuj|tytuł=Urodzony na Evereście. Rozmowa z Beckiem Weathersem, autorem książki 'Everest. Na pewną śmierć'|czasopismo=wyborcza.pl|data dostępu=2017-09-05|url=http://wyborcza.pl/magazyn/1,124059,18850202,urodzony-na-everescie-rozmowa-z-beckiem-weathersem-autorem.html|język=pl-PL}}</ref>.
{{Dopracować|linki=2017-10}}
'''Beck Weathers''' (ur. 16 grudnia 1946 roku) – amerykański patolog z [[Dallas]], który przeżył katastrofę na [[Mount Everest]] w 1996 roku<ref>{{Cytuj|tytuł=Urodzony na Evereście. Rozmowa z Beckiem Weathersem, autorem książki 'Everest. Na pewną śmierć'|czasopismo=wyborcza.pl|data dostępu=2017-09-05|url=http://wyborcza.pl/magazyn/1,124059,18850202,urodzony-na-everescie-rozmowa-z-beckiem-weathersem-autorem.html|język=pl-PL}}</ref>.
 
== Katastrofa na Mount Everest w 1996 roku ==
[[10 maja]] [[1996]] roku dwie komercyjne grupy wyruszyły, aby zdobyć szczyt Mount Everest. W jednej z grup znajdował się Beck Weathers, który był 49-letnim patologiem z [[Teksas|Teksasu]]. Przywódcą grupy był [[Rob Hall]]. Weathers od wielu lat chodził po górach, ale nigdy nie zdobył szczytu mającego ponad 8 tys. m n.p.m. Amerykański lekarz na wysokości ponad 8 tys. metrów zaczął tracić wzrok. Było to spowodowane niskim ciśnieniem, które odwróciło skutki wcześniejszej operacji [[Rogówka|rogówki]]. Weathers skontaktował się z przywódcą swojej grupy. Hall nakazał pozostać męzczyźniemężczyźnie na wysokości, na której się znajduje. Przewodnik po zdobyciu szczytu miał wrócić do męzczyznymężczyzny i pomóc zejść mu z góry. [[Szerpowie]] i przewodnicy stracili 2 godziny na mocowanie lin ułatwiających wspinaczkę. Na szczycie rozpętała się [[Śnieżyca (opad)|burza śnieżna]], w wyniku której zginął Rob Hall oraz kilka innych osób. Czekającego na pomoc patologa odnalazł przewodnik Mike Groom. Doprowadził on mężczyznę do większej grupy. Po wielu godzinach spędzonych w trudnych warunkach Beck Weathers stracił przytomność. Około północy grupa znalazła obóz, do którego dotarło 4 członków wyprawy. Wezwani [[Ratownictwo górskie|ratownicy]] ruszyli do reszty grupy. Postanowiono przetransportować do obozu osoby, które miały największe szanse na przeżycie. Beck Weathers oraz Japonka Yusuko Namba nie zostali przetransportowani do obozu. [[11 maja]] kolejna ekipa ratunkowa odnajduje Japonkę oraz Amerykanina. Znajdują się oni w bardzo złym stanie. Weathers ma liczne odmrożenia oraz ledwo wyczuwalny puls. Ratownicy nie mogąc przetransportować znalezionych osób postanowili pozostawić je w miejscu znalezienia. Niedługo później Japonka umiera. Żona lekarza została powiadomiona o śmierci męża. Kobieta przekazała informację dwójce dzieci. Beck Weathers po jakimś czasie odzyskał przytomność. Początkowo myślał, że znajduje się w swoim łóżku. Po uświadomieniu sobie swojej sytuacji Amerykanin postanawia dostać się do obozu. Mężczyzna ruszył w stronę obozu i po 1,5 godziny dotarł na miejsce. Ratownicy początkowo nie rozpoznali mężczyzny, jednak po chwili zaczęli pomagać lekarzowi odcinając zamrożoną odzież. Beck Weathers dostał maskę tlenową oraz ciepłe śpiwory. W nocy schronienie patologa zostało uszkodzone, a ratownicy nie słyszeli jego wołania o pomoc z powodu burzy. Ratownicy nie spodziewali się, że Beck przeżyje noc. Okazało się, że mężczyzna przeżył i nawet może się ruszać. Z pomocą [[Alpinista|alpinistów]] dotarł do położonego niżej obozu. Ratownicy chcieli, aby Weathers dostał się do bazowego obozu, jednak przeszkodę stanowił [[lodospad]] Khumbu. Żona amerykańskiego doktora dowiedziała się, że Beck żyje i zorganizowała ratunkowy helikopter. Obóz, w którym przebywał Weathers znajdował się na wysokości ponad 6000 m n.p.m. Przez rozrzedzone powietrze żaden pilot nie chciał wznieść się na taką wysokość. Jednak jeden z nepalskich pilotów Madan Khatri Chhetri postanowił polecieć po mężczyznę. Weathers po dotarciu śmigłowca prosił, aby zabrać najpierw tajskiego wspinacza, który jest w jeszcze gorszym stanie. Beck Weathers został uratowany<ref>{{Cytuj|tytuł=Został sam, ślepy, na najwyższej górze świata. Uznano, że zmarł. Ale 49-latek dokonał niemożliwego|czasopismo=gazetapl|data dostępu=2017-09-05|url=http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114871,17790949,Beck_Weathers___poznajcie_najwiekszego_twardziela.html|język=pl-PL}}</ref><ref>{{Cytuj odcinek|tytuł=10 OSÓB, które nie potrafiło ZGINĄĆ [TOPOWA DYCHA]|url=https://www.youtube.com/watch?v=vwKRw5EFKqU|autorzy=Topowa Dycha|data dostępu=2017-09-05|emisja=2016-09-13}}</ref>.
 
== Późniejsze lata ==
W wyniku wyprawy Beck Weathers stracił prawą rękę, części obu stóp, palce lewej ręki oraz nos, który później zrekonstruowano. Mężczyzna dalej pracował jako lekarz. Został również mówcą motywacyjnym. Historia wspinacza została opisana w książce ''Everest. naNa pewną śmierć''. Na podstawie wydarzeń z maja 1996 roku powstał film ''[[Everest (film 2015)|Everest]].''<ref>{{Cytuj|tytuł=Został sam, ślepy, na najwyższej górze świata. Uznano, że zmarł. Ale 49-latek dokonał niemożliwego|czasopismo=gazetapl|data dostępu=2017-09-05|url=http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114871,17790949,Beck_Weathers___poznajcie_najwiekszego_twardziela.html|język=pl-PL}}</ref>.
 
{{Przypisy}}