Bajon (świątynia): Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:Bayon Angkor frontal.jpg|thumb|rigth|Oblicza na wieżach świątyni Bajon]]

Świątynię wzniesiono w centrum Angkor Thom na powierzchni 156 x 141 m, w formie wysokiej, kamiennej, trójpoziomowej budowli zbliżonej kształtem do piramidy. Posiadała liczne wieże, których liczbę ocenia się na 64, a do dziś przetrwały 53. Świątynia wykonana jest z dopasowanych do siebie bez zaprawy bloków [[piaskowiec|piaskowca]], a jej fundamenty z bloków [[lateryt]]u<ref>{{odn|Rakoczy, |2017|s. =65-66</ref>}}. Składa się z najwyższego kompleksu centralnego, na szczycie którego było główne pomieszczenie z posągiem Buddy i dwóch otaczających ów kompleks prostokątnych galerii, zewnętrznej i wewnętrznej. Wzorowana jest na architekturze [[hinduizm|hinduistycznej]]<ref>{{odn|Rakoczy, |2017|s. =66-67</ref>}}.

Całość założenia ma bardzo bogatą dekorację rzeźbiarską [[relief]]ową, w tym figuralną. Ściany galerii zewnętrznej zdobią sceny świeckie, przedstawiające wydarzenia z panowania Dżajawarmana VII i życia jego poddanych, zaś płaskorzeźby galerii wewnętrznej ilustrują religijne podania [[hinduizm|hinduistyczne]]. Na wieżach umieszczono duże rzeźby ludzkich twarzy, prawie zawsze po jednej twarzy na każdej z czterech stron wieży, tak ze do dziś przetrwało prawie 200 takich obliczy. Nie wyjaśniano dotąd kogo te lekko uśmiechnięte oblicza miały przedstawiać. W minionych wiekach utożsamiano je z Buddą lub [[Brahma|Brahmą]], w XX w. rozpatrywano koncepcję, że to wizerunek fundatora świątyni króla Dżajawarmana VII, a współczesne publikacje często przyjmują, iż jest to wyobrażenie jednego z [[bodhisattwa|bodhisattwów]]: [[Awalokiteśwara|Awalokiteśwary]] albo [[Wadźrasattwa|Wadźrasattwy]]<ref>{{odn|Rakoczy, |2017|s. =67</ref>.}}

W latach 1980–19901990 w pracach konserwatorskicharchitektoniczno-zabezpieczających i badaniach archeologicznych, prowadzonych w świątyni Bajon, brały również udział polskie [[Polskie Pracownie Konserwacji Zabytków|Pracownie Konserwacji Zabytków]] {{faktr|olbrys}}.

{{Przypisy}}|2|przypisy=

* {{Cytuj pismo | nazwisko = Rakoczy | imię = M., 2017:| tytuł = Bajon - serce Angkoru. | czasopismo = Archeologia Żywa, nr| wydanie = 2 (64): | strony = 64-67. | data = 2017|ond=tak}}