Aleksander Sokołowski (biskup): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Bot poprawia błędne wywołania {{PAGENAME}}
Linia 16:
|miejsce śmierci =
|1. funkcja = Biskup kijowski
|1. funkcja - okres = 1636 - 16451636–1645
|2. funkcja =
|2. funkcja - okres =
Linia 46:
Z dostępnych źródeł wynika, że w [[1607]] r. uczył się w kolegium jezuickim w [[Kalisz]]u, a ok. roku [[1613]] studiował retorykę w kolegium w [[Poznań|Poznaniu]]. W [[1615]] roku zaciągnął się do wojska w obliczu zagrożenia Smoleńska ze strony [[Moskwa|Moskwy]], a rok później brał udział w obronie tego miasta. Około r. 1619 po ponownym rozpoczęciu nauki w kaliskim kolegium jezuitów studiował filozofię. Po wstąpieniu do zakonu [[Jezuici|jezuitów]] odbywał studia teologiczne w Poznaniu i w Krakowie. W [[1626]] roku przyjął święcenia kapłańskie. Cztery lata później został zwolniony z zakonu w wyniku własnych starań, ale nie porzucił stanu duchownego.
 
Przez krótki okres pracował w kancelarii króla [[Zygmunt III Waza|Zygmunta III Wazy]], zanim postanowił związać się z dworem królewicza Władysława. Sokołowski bardzo szybko zaskarbił sobie względy przyszłego króla polskiego. 18 października [[1632]] r. przybył w imieniu Władysława do senatu i izby poselskiej, aby osobiście zgłosić jego kandydaturę na króla polskiego i poprosić o wyznaczenie terminu posłuchania jego poselstwa. W następnym roku brał udział we wjeździe nowo wybranego władcy do [[Kraków|Krakowa]] oraz w sejmie koronacyjnym. Kilka miesięcy później Sokołowski towarzyszył [[Władysław IV Waza|Władysławowi IV Wazie]] w kampanii smoleńskiej. Popierany przez monarchę wszedł w [[1634]] roku do gnieźnieńskiej kapituły katedralnej (od [[1631]] r. był członkiem poznańskiej kapituły katedralnej), a następnie został członkiem komisji dla wytyczenia nowej granicy polsko-moskiewskiej po układzie w Polanowie. Rok później otrzymał od króla nominację na biskupstwo kijowskie. W dniu 2 kwietnia [[1636]] złożył wyznanie wiary i wymaganą przysięgę, a 21 lipca papież dokonał jego [[Prekonizacja|prekonizacji]].
 
Spodziewano się, że Sokołowski doprowadzi do znacznej poprawy relacji między katolikami i grekokatolikami a wyznawcami prawosławia, ponieważ cieszył się ogólnym zaufaniem wśród Kozaków i pozostawał w dobrych stosunkach z metropolitą prawosławnym [[Piotr Mohyła|Piotrem Mohyłą]]. Sokołowski nie spełnił jednak pokładanych w nim nadziei.
 
W [[1637]] roku został wyznaczony [[senatorowie rezydenci|senatorem rezydentem]]<ref>Volumina Legum, t. III, Petersburg 1859, s. 437. </ref>. W okresie rebelii kozackich w latach 1637-16381637–1638 przyczynił się do obrony Kijowa przed powstańcami. W [[1641]] roku otrzymał opactwo trzemeszeńskie. W sierpniu 1642 r. przewodniczył wraz z kasztelanem bracławskim Gabrielem Stępowskim komisji dla traktatów z Moskwą w sprawie granicy. Nieustępliwość komisarzy moskiewskich uniemożliwiła dojście do ugody, a w trakcie prowadzenia negocjacji doszło do ostrych spięć. Według relacji [[Albrycht Stanisław Radziwiłł|Albrychta Stanisława Radziwiłła]] Sokołowski nieomal dopuścił się rękoczynów wobec wysłanników Moskwy.
 
W [[1644]] r. po śmierci biskupa warmińskiego [[Jan Karol Konopacki|Jana Karola Konopackiego]] nie spełniły się nadzieje Aleksandra Sokołowskiego na objęcie zwolnionego beneficjum, zmarł 9 maja [[1645]] w Trzemesznie.
 
== Bibliografia ==
* Polski Słownik Biograficzny, tom 40, str. 111-113.
 
{{Przypisy}}
 
== Bibliografia ==
* Polski Słownik Biograficzny, tom 40, strs. 111-113111–113.
 
{{Biskupi kijowscy}}
 
{{DEFAULTSORTSORTUJ:Sokołowski, Aleksander (biskup)}}
[[Kategoria:Absolwenci i studenci Kolegium Jezuitów w Kaliszu]]
[[Kategoria:Biskupi kijowscy]]
Linia 67:
[[Kategoria:Senatorowie duchowni I Rzeczypospolitej]]
[[Kategoria:Senatorowie rezydenci (Władysław IV Waza)]]
[[Kategoria:Sokołowscy herbu Pomian|Aleksander Sokołowski \(biskup\)]]
[[Kategoria:Uczestnicy wojny polsko-rosyjskiej 1609-1618 (strona polska)]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1592]]