Florian Ungler: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
linki zewnętrzne, drobne merytoryczne |
m drobne techniczne |
||
Linia 7:
Zasób typograficzny Unglera był bardzo bogaty i niejednolity. Obie drukarnie posiadały łącznie kilkadziesiąt kompletów pism, serii inicjałów i ponad tysiąc drzeworytów o różnej wartości artystycznej, wykonanych głównie w Krakowie. Ungler używał kilku sygnów drukarskich, przedstawiających [[Święty Florian|św. Floriana]]. Druki jego odznaczały się nierównym poziomem artystycznym, na ogół dość przeciętnym. Nowatorstwo Unglera polegało na wprowadzeniu po raz pierwszy w Polsce antykwy, polskiej szwabachy, fraktury, czcionki hebrajskiej.
Z pierwszej drukarni Unglera wyszło 80 tytułów dzieł. Pierwszy znany jego druk “ Almanach” [[S.Aurifaber|S. Aurifabera]] ukazał się na przełomie 1510/11 r. W 1512 roku wyszło dzieło pt. ''Introductio in Ptholomei Cosmographiam'' z mapą Ameryki autorstwa [[Jan ze Stobnicy|Jana ze Stobnicy]]. Rok później ukazał się jego nakładem ''[[Raj duszny]]'' (''Hortulus animae'') w tłumaczeniu [[Biernat z Lublina|Biernata z Lublina]], druga drukowana książka w języku polskim<ref>{{Cytuj |tytuł = Historia literatury w Krakowie : Kraków Miasto Literatury UNESCO |data dostępu = 2017-12-19 |opublikowany = miastoliteratury.pl |url = http://miastoliteratury.pl/miasto-literatury/historia-literatury-w-krakowie |język = pl-PL}}</ref>. Ok. [[1514]] roku wydał ''[[Ortografia (Stanisław Zaborowski)|Ortographia seu modus recte scribendi et legendi polonicum idioma]]'', traktat o ortografii polskiej [[Stanisław Zaborowski|Stanisława Zaborowskiego]]. Z drugiej drukarni wyszło 166 pozycji m.in. bogato ilustrowany zielnik [[Stefan Falimirz|Stefana Falimirza]] ''O ziołach i mocy ich'' w 1534 roku, pierwsze drukowane mapy Polski i zachodniej części Litwy autorstwa [[Bernard Wapowski|Bernarda Wapowskiego]] (1526) i ''[[Żywot Pana Jezu Krysta]]'' [[
Przez cały czas swojej działalności drukarskiej Ungler borykał się z problemami finansowymi. Po jego śmierci w [[1536]] r. oficynę poprowadziła żona, [[Helena Ungler|Helena]]. Gdy zmarła w [[1551]] roku, urządzenia i materiał typograficzny oficyny dostały się drogą sprzedaży w ręce rodziny [[Szarfenbergowie (rodzina)|Szarffenbergów]].
| |||