[[Plik:Opening of the mouth ceremony.jpg|thumb|150px|Ceremonia otwarcia ust]]
W następstwie połączenia dwóch systemów kosmologicznych (heliopolitańskiej [[Enneada|Enneady]] i hermopolitańskiej [[Ogdoada|Ogdoady]]), [[Atum]] został utożsamiony z [[ReRa (bóg)|Ra]], zaś Anubis stał się mniej ważnym bogiem z zaświatów, ustępując w [[Średnie Państwo|Średnim Państwie]] popularniejszemu Ozyrysowi. Jednak "Anubis otrzymał miejsce w rodzinie bogów jako… syn Ozyrysa i Neftydy, i w tej roli pomógł [[Izyda|Izydzie]] zmumifikować jego zmarłego ojca"<ref name="Freeman, op. cit., p.91"/>. Kiedy pojawił się mit o Ozyrysie i Izydzie, wynikało z niego, iż ciało Ozyrysa zostało przekazane w darze Anubisowi. W związku z tym stał się on boskim patronem balsamistów: ilustracje z Księgi Umarłych pokazują podczas obrzędu mumifikacji kapłana noszącego maskę szakala, który podtrzymuje mumię.
Był naczelnym bóstwem nomu kynopolitańskiego, na którego obszarze, w miejscowości Szaruna odkryto cmentarzysko mumii psów jako jego zwierząt kultowych. W badanej i rekonstruowanej przez polskich archeologów świątyni królowej [[Hatszepsut]] w [[Deir el-Bahari]] poświęcona mu była osobna kaplica. Oddawano mu cześć również w rejonie [[Memfis]], [[Abydos]] i [[Dendera|Dendery]].
Linia 47:
[[Plik:VaticanMuseums Egyptian God Statue.jpg|thumb|150px|Hermanubis]]
W dawnych źródłach greckich bywał identyfikowany z [[Kronos|Kronosem]]em. W późnych czasach, w okresie ptolemejskim, łączono go jednak z [[Hermes]]em i w ten sposób powstał [[Synkretyzm|synkretyczny]] [[Hermanubis]]<ref>[http://www.pantheon.org/articles/h/hermanubis.html Hermanubis<!-- Bot generated title -->]</ref><ref>[http://www.babylon.com/definition/Hermanubis/English Hermanubis | English | Dictionary & Translation by Babylon<!-- Bot generated title -->]</ref>. Centrum jego kultu znajdowało się w [[Kynopolis]] (po grecku "Psie Miasto"). Powieść ''Metamorfozy albo złoty osioł'' [[Apulejusz (pisarz)|Apulejusza]] dostarcza dowodu na to, że Anubisa czczono w cesarstwie rzymskim przynajmniej w II wieku n.e. Później Hermanubis pojawia się jeszcze w alchemicznej literaturze [[Średniowiecze|średniowiecza]] i [[Renesans|renesansurenesans]]u. Chociaż Grecy i Rzymianie gardzili egipskimi bogami, uważając ich za dziwacznych i prymitywnych (Grecy nazywali Anubisa "Szczekaczem"), bóstwo to niekiedy łączono z [[Syriusz]]em na niebie i [[Cerber]]em w [[Hades]]ie.
