Tu-154: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Historia: poprawienie symbolu samolotu
Linia 80:
W połowie lat sześćdziesiątych XX w. zdecydowano o zastąpieniu latających w barwach [[Aerofłot]]u odrzutowych [[Tu-104]] oraz turbośmigłowych [[An-10]], [[An-12]] i [[Ił-18]] nową konstrukcją, zdolną do korzystania z dotychczasowej infrastruktury{{fakt|data=2013-02}}. O opracowaniu nowego typu samolotu zdecydował osobiście [[Nikita Chruszczow]]. Budowę samolotu powierzono biuru konstrukcyjnemu Tupolewa. Prowadzili ją kolejno Siegiej Jegerow i Dmitirij Markowow{{r|onettech}}.
 
Zgodnie z panującymi wówczas tendencjami zdecydowano się na układ trzysilnikowy z silnikami umieszczonymi w części ogonowej samolotu, z wlotem powietrza do trzeciego silnika przy nasadzie statecznika pionowego. Konstrukcja kadłuba samolotu Tu-154 jest zbliżona do brytyjskiego samolotu pasażerskiego [[HawkerBoeing Siddeley Trident]]727{{fakt|data=2013-02}}. Aby umożliwić korzystanie z lotnisk o słabszej nawierzchni, zdecydowano się na podwozie z dwiema sześciokołowymi goleniami pod skrzydłami oraz jedną dwukołową golenią pod przednią częścią kadłuba, obniżając tym samym nacisk kół na podłoże. Tu-154 jest nieznacznie większy niż Trident, wyposażono go też w silniki Kuzniecow NK-8-2 o większej mocy. Z powodu małej dbałości o ekonomiczność maszyny należy ona do najbardziej paliwożernych samolotów w swojej klasie{{r|onettech}}.
 
Oblot prototypu nowego samolotu pasażerskiego odbył się 4 października 1968 roku, ale kłopoty z konstrukcją podwozia i instalacjami elektrycznymi opóźniły wejście maszyn do służby. Na przestrzeni lat produkcja Tu-154 odbywała się w trzech zakładach: KuAZ, Zakładach Lotniczych nr 18 i Aviakorze. W 1972 roku do służby weszły pierwsze maszyny tego typu, stały się częścią parku maszynowego Aerofłotu{{r|onettech}}. W 1973 oblatano Tu-154A, a w 1975 roku wszedł on do produkcji. W wersji tej zastosowano takie same silniki jak w samolotach [[Ił-62]]. Od 1977 roku{{fakt|data=2013-02}} produkowany był Tu-154B z francuską awioniką, mieszczący maksymalnie 180 osób. Na podstawie tej wersji powstał towarowy Tu-154S{{r|onettech}}. W 1981 roku, na zamówienie [[Polskie Linie Lotnicze LOT|PLL LOT]]<ref name="polityka">[http://cms.polityka.pl/polityka/print2.jsp?place=Text03&news_cat_id=&news_id=228522&layout=15&page=text „Samoloty na druciku”], tygodnik ''Polityka'', 10 września 2007.</ref> powstał prototyp Tu-154M przemianowany w 1982 roku na Tu-164, później jednak powrócono do pierwotnego oznaczenia. Pierwsze samoloty Tu-154M opuściły fabrykę w 1984 roku. Wyposażone były w silniki podobne do stosowanych w samolotach [[Ił-62]]M z odwracaczami ciągu typu klapowego i obniżonym ciągu, dzięki czemu możliwe stało się przedłużenie [[resurs]]ów silnika{{fakt|data=2013-02}}. Tu-154M stał się samolotem pasażerskim o największej prędkości maksymalnej (960 km/h) i zwykłej (927 km/h){{r|onettech}}.