Pericope adulterae: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
→Treść perykopy: Poprawa składni |
||
Linia 31:
Do Jezusa przyprowadzono kobietę złapaną na [[cudzołóstwo|cudzołóstwie]] (nie jest jasne, czy była to kobieta zamężna, czy też [[prostytucja|prostytutka]]) w celu zastawienia pułapki: jeśliby uznał kobietę winną (zgodnie z [[Tora|Prawem Mojżeszowym]]), sprzeciwi się [[prawo rzymskie|prawu rzymskiemu]], które zabraniało Żydom wydawania wyroków śmierci, jeśli by ją ułaskawił – sprzeciwi się [[Tora|prawu Mojżeszowemu]]. Jezus nie podjął tej dyskusji, natomiast odwołał się do możliwości, na którą wskazuje prawo mojżeszowe (Pwt 17,7)<ref>{{Biblia|księga=Pwt|rozdział=17|wersety=7}}</ref> – sami świadkowie przestępstwa mogą rozpocząć egzekucję wyroku. Nikt jednak nie był w stanie wystąpić w charakterze świadka przeciw oskarżonej o cudzołóstwo kobiecie – zniknął więc przedmiot oskarżenia<ref>Komentarz do Biblii Paulistów, s. 239</ref>.
Sama czynność pisania wykonywana przez Jezusa (jedyny raz w całej literaturze biblijnej, zarówno kanonicznej jak i pozakanonicznej)
Perykopa o kobiecie cudzołożnej była inspiracją dla wielu malarzy, m.in. [[Pieter Bruegel (starszy)|Pietera Bruegla]] (''[[Chrystus i cudzołożnica]]''), [[Rembrandt]]a (''[[Chrystus i jawnogrzesznica (obraz Rembrandta)|Chrystus i jawnogrzesznica]]''), [[Tycjan]]a, [[Lucas Cranach Starszy|Cranacha starszego]] czy [[Henryk Siemiradzki|Henryka Siemiradzkiego]] (''[[Chrystus i jawnogrzesznica (obraz Siemiradzkiego)|Chrystus i jawnogrzesznica]]'').
| |||