Wilhelm (książę Jülich i Geldrii): Różnice pomiędzy wersjami

Wilhelm był starszym synem [[Księstwo Jülich|księcia Jülich]] [[Wilhelm II (książę Jülich)|Wilhelma II]] oraz Marii, córki [[Władcy Geldrii|księcia Geldrii]] [[Renald II (książę Geldrii)|Renalda II]]. W 1371 r. zmarli bezpotomnie obaj bracia jego matki, [[Edward (książę Geldrii)|Edward]] i [[Renald III (książę Geldrii)|Renald III]] i Wilhelm został dziedzicem księstwa geldryjskiego. Jego następstwo zatwierdził w 1372 r. [[Władcy Niemiec|cesarz]] [[Karol IV Luksemburski|Karol IV Luksemburski]], a regentem w Geldrii (wobec małoletności Wilhelma) został jego ojciec.

Swoje roszczenia do księstwa Geldrii zgłosiła jednak także siostra matki Wilhelma, Mechtylda. Rozpoczęła się wojna, która stanowiła zarazem kontynuację rywalizacji dwóch stronnictw politycznych w księstwie: mieszczańskiego (wspierającego Wilhelma) i szlacheckiego. Zakończyła się dopiero po objęciu osobistych rządów przez Wilhelma (którego władzę jeszcze raz potwierdził cesarz) w 1377 r. W 1379 r. Wilhelm poślubił [[Katarzyna Bawarska|Katarzynę]], córkę [[Władcy Bawarii|księcia Bawarii-Straubing]] i [[Władcy Hrabstwa Holandii|hrabiego Holandii]] [[Albrecht I Bawarski|Albrechta I]], który wsparł go w zmaganiach w Geldrii (Katarzyna była także byłą narzeczoną zmarłego księcia Geldrii Edwarda).

Wilhelm miał awanturniczy charakter. Kilkukrotnie uczestniczył w wojnach prowadzonych przez [[zakon krzyżacki]], wyprawił się także przeciwko piratom północnoafrykańskim. W 1386 r. rozpoczął wojnę z [[Brabancja|Brabancją]]. To wywołało wielką wyprawę francusko-burgundzką przeciwko ojcu Wilhelma, księciu Jülich, którego podejrzewano o nakłanianie syna do wystąpień przeciwko Brabancji.