Fizjokratyzm: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
źródła/przypisy, linki zewnętrzne, szablon
Linia 1:
[[Plik:François Quesnay.jpg|thumb|240px|[[François Quesnay|Francois Quesnay]], twórca fizjokratyzmu.]]
'''Fizjokratyzm''' – szkoła [[ekonomia|ekonomiczna]] stworzona we Francji przez [[François Quesnay|Françoisa Quesnaya]] w drugiej połowie XVIII wieku. Jej hasła były związane z ideą [[ład naturalny|porządku naturalnego]]. Fizjokraci akcentowali znaczenie pracy, [[rolnictwo|rolnictwa]] i ziemi jako jedynych źródeł bogactwa<ref>Antoni Mączak, ''Encyklopedia historii gospodarczej Polski do 1945 roku.AN.'', Warszawa 1981, s. 170.</ref>.
 
W XVIII w. nastąpił znaczny wzrost zainteresowania francuskich ekonomistów ziemią jako odmienną formą lokowania kapitału. Przyczyniły się do tego m.in. afery finansowe związane z postacią [[John Law|Johna Law]]. Etymologii słowa „fizjokratyzm” upatruje się w greckim ''physis'' oznaczającym naturę lub przyrodę.
Podstawę fizjokratyzmu stanowią prace ''Maksymy ogólne ekonomicznego rządzenia krajem rolniczym'' oraz ''[[Tablica ekonomiczna|Tablica ekonomiczna]]'' (''Tableau économique'') napisane i wydane przez Françoisa Quesnaya.
Zwolennikiem fizjokratyzmu wdrażającym w życie jego założenia był cesarz [[Józef II Habsburg|Józef II]]. Przeprowadził reformę systemu podatkowego w którym powinności chłopskie przeliczone zostały na pieniądze. Według tej reformy 70 % dochodu brutto pozostawiano chłopu, natomiast 12 % wynosił podatek na rzecz skarbu państwa a posostałe 18 % przypadało dla pana feudalnego. Reforma wywołała ogromne wzburzenie wśród szlachty, przede wszystkim na Węgrzech. Przyniosła ona jednak wzrost produkcji rolnej i eksportu zboża <ref>Adam Kersten, ''Historia powszechna 1648-1789'', Warszawa 1971, s. 381.</ref>.
{{Osobny artykuł| Reformy józefińskie}}
 
== Założenia ==