George Koltanowski: Różnice pomiędzy wersjami

Poznał szachy w wieku 14 lat. W [[1924]] roku zadebiutował w turnieju międzynarodowym. W tymże roku uczestniczył w założeniu [[Międzynarodowa Federacja Szachowa|Międzynarodowej Federacji Szachowej FIDE]] oraz wziął udział w pierwszej nieoficjalnej [[olimpiada szachowa|olimpiadzie szachowej]] w [[Paryż]]u. Do wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] był czołowym szachistą Belgii i uczestnikiem turniejów światowej czołówki. Czterokrotnie zdobył tytuł mistrza Belgii (w [[1923]], [[1927]], [[1930]] i [[1936]] roku), reprezentował ten kraj na dwóch pierwszych olimpiadach szachowych (w [[1927]] i [[1928]] roku). W [[1932]] roku zwyciężył w turnieju w Antwerpii, wyprzedzając [[Salomon Flohr|Salomona Flohra]]. Dwukrotnie zajął pierwsze miejsce na turniejach w [[Barcelona|Barcelonie]], w [[1934]] roku wspólnie z [[Andor Lilienthal|Andorem Lilienthalem]] i [[Ksawery Tartakower|Ksawerym Tartakowerem]] oraz w [[1935]] roku z Flohrem.

 

 

Wybuch wojny zmusił Koltanowskiego do emigracji. Osiadł w San Francisco, gdzie został redaktorem działu szachowego dziennika ''San Francisco Chronicle''. W ciągu 52 lat dziennikarskiej działalności opublikował około 19 tys. artykułów i kilkadziesiąt książek poświęconych szachom, z których najpopularniejszą jest dwunastokrotnie wznawiana monografia [[otwarcie szachowe|otwarcia szachowego]] ''Colle System''. Sporadycznie występował w turniejach, symbolicznie reprezentował Stany Zjednoczone na olimpiadzie w [[1952]] roku, rozgrywając dwie remisowe partie. Kierował amerykańską drużyną olimpijską w latach [[1952]], [[1968]] i [[1970]]. Był prezydentem [[Federacja Szachowa Stanów Zjednoczonych|Federacji Szachowej Stanów Zjednoczonych]] oraz dyrektorem największego amerykańskiego turnieju US Open. W [[1950]] roku otrzymał tytuł [[mistrz międzynarodowy|mistrza międzynarodowego]] za wyniki osiągnięte przed wojną, w [[1988]] roku został honorowym [[arcymistrz]]em. Do ostatnich lat życia zachował jasność umysłu i ponadprzeciętne umiejętności, w wieku 90 lat dawał pokazy gry jednoczesnej "na ślepo". Zmarł w wieku 96 lat.

[[Kategoria:Urodzeni w 1903]]

[[Kategoria:Zmarli w 2000]]