'''Samokształcenie''' – samouctwo, osiąganie - wykształcenia poprzez działalność, której cele, treść, warunki i środki ustala sam [[Podmiot|podmiot]]. W procesie samokształcenia jego cele się dynamizują, osiągnąwszy wyższy stopień świadomości [[Uczeń|uczeń]] dokonuje często ich przewartościowania i doskonalenia. Samokształcenie osiąga optymalny poziom wtedy, gdy przekształca się w stałą potrzebę życiową człowieka oraz stanowi oparcie dla kształcenia ustawicznego. Proces samokształcenie rzadko występuje w postaci czystej, dość często natomiast bywa powiązany z pracą w szkole, z [[kształcenieKształcenie korespondencyjne|kształceniem korespondencyjnym]] czy z wychowaniem równoległym. Pojęcie ssamokształcenia jest związane z pojęciem samouctwa, niektórzy pedagogowie utożsamiają te pojęcia, inni wiążą pojęcie samokształcenia ze zdobywaniem wykształcenia ogólnego (wg. A.B. Dobrowolski) lub z kształtowaniem własnej osobowości wg jakiegoś ideału (W. Okiński), pojęcie samouctwa zaś - ze zdobywaniem wykształcenia zawodowego bądź z samodzielnym zdobywaniem wiedzy<ref>Okoń W., (2001) Nowy Słownik Pedagogiczny, Wydanie trzecie poprawione, Wydawnictwo Akademickie "Żak", Warszawa, s.348. [[ISBN|9788389501783]]</ref>.
