Operacja Blalocka-Taussig: Różnice pomiędzy wersjami

Zabieg nie jest już dłużejobecnie wykonywany w swojej pierwotnej formie. Niektóre ośrodki wykonują połączenie bezpośrednio z prawej komory do tętnicy płucnej - (pomostowanie Sano). Pozwala to na uniknięcie zredukowanego rozkurczowego przepływu krwi w krążeniu wieńcowym występującego po klasycznym zabiegu Blalock-Taussig.

Stosowane są dwa dostępy operacyjne: konwencjonalnie [[torakotomia]], zwykle od przeciwnej strony łuku aorty (prawą tętnice podobojczykową wychodzącą z [[pień ramienno-głowowy|pnia ramienno-głowowego]] łatwiej jest zmobilizować niż lewą tętnicę podobojczykową) oraz [[sternotomia]], - preferowana i wykonywana przez część chirurgów wskazujących na rzadsze występowanie powikłań niż po torakotomii.

-[[Całkowitecałkowite przełożenie wielkich pni tętniczych]]

Opracowania wskazują na częstsze występowanie komplikacjipowikłań u pacjentów operowanych przez torakotomietorakotomię. Do najczęstszych należą zakrzepica naczynia pomostującego/graftu (najczęstsze), zniekształcenie gałęzi tętnicy płucnej, nierównomierny wzrost gałęzi tętnicy płucnej, dłuższe gojenie się ran u dzieci, u których utrzymuje się sinica, skolioza, wykształcenie pobocznych dróg krążenia pomiędzy ścianą klatki piersiowej i płucami, uszkodzenie nerwu przeponowego, uszkodzenie zwojów sympatycznych i gorszy efekt kosmetyczny.