Michel Rocard: Różnice pomiędzy wersjami

W czerwcu 1988 Michel Delebarre zastąpił Louisa Mermaza i Louisa Le Pensec na stanowiskach ministra transportu i ministra spraw morskich. [[Claude Evin]] został powołany w skład rządu jako minister solidarności, zdrowia i ochrony socjalnej, a [[Jean-Pierre Soisson]] jako minister zatrudnienia, pracy i szkoleń zawodowych. Louis Le Pensec pozostał w rządzie jako minister terytoriów zamorskich. [[Jean-Marie Rausch]] zastąpił Rogera Fauroux na urzędzie ministra handlu zagranicznego. [[Hubert Curien]] został ministrem badań naukowych i technologii, Laurent Jospin pozostał ministrem edukacji narodowej i sportu. Michel Durafour objął dodatkową funkcję ministra ds. reform administracyjnych. W lutym 1989 z rządu odszedł Maurice Faure, ministrem mieszkalnictwa został Michel Delebarre. W październiku 1990 zlikwidowano ministerstwo spraw europejskich. [[Henri Nallet]] został nowym ministrem sprawiedliwości, Louis Mermaz nowym ministrem rolnictwa i leśnictwa. W grudniu tego samego roku Michel Delebarre został ministrem ds. miast. [[Louis Besson]] zastąpił go w dotąd sprawowanych urzędach (ministra transportu i innych). W styczniu 1991 z rządu odszedł Jean-Pierre Chevènement, Pierre Joxe został ministrem obrony, a tego ostatniego na stanowisku ministra spraw wewnętrznych zastąpił [[Philippe Marchand]].

 

{{Przypisy}}