Wersja z 23:51, 17 sty 2018 edytuj Paweł Ziemian BOT (dyskusja \| edycje) Boty 1 384 060 edycji m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy ← poprzednia edycja		Wersja z 23:44, 27 sty 2018 edytuj anuluj edycję Czagaj (dyskusja \| edycje) 69 edycji m szachista zmarł następna edycja →
Linia 17: '''Partia angielska''' – [[otwarcie szachowe]] zaczynające się od posunięcia 1.'''c4''', w [[encyklopedia otwarć szachowych\|encyklopedii debiutów]] oznaczone kodami od A10 do A39. Należy do grupy debiutów zamkniętych. Jest to popularny debiut, grywany przez wielu mistrzów świata, m.in.: [[Michaił Botwinnik\|Michaiła Botwinnika]], [[Wasilij Smysłow\|Wasilija Smysłowa]], [[Tigran Petrosjan\|Tigrana Petrosjana]], [[Borys Spasski\|Borysa Spasskiego]] i [[Anatolij Karpow\|Anatolija Karpowa]]. Jego wielbicielem ~~jest~~był również [[Wiktor Korcznoj]]. Partia angielska odegrała wielką rolę w meczu o [[mistrzostwa świata w szachach\|mistrzostwo świata]] [[Garri Kasparow\|Kasparow]]-Karpow w [[Sewilla\|Sewilli]] w 1987 roku. Obecnie partię angielską z zawodników światowej czołówki gra z sukcesami m.in. [[Władimir Kramnik]] (z przestawieniem kolejności posunięć - zaczyna od 1. Sf3, dopiero następnie grywa c4). Zaletą partii angielskiej jest elastyczność, umożliwiająca przejście do innych systemów debiutowych. Czarne mogą np. przejść do [[obrona sycylijska\|obrony sycylijskiej]] z odwróconymi kolorami, natomiast zagranie 1...c6 2.d4 d5 daje w konsekwencji [[obrona słowiańska\|obronę słowiańską]]. Partię angielską cechuje przewaga myślenia strategicznego nad dokładną znajomością teorii debiutu. Były mistrz świata, [[Anatolij Karpow]], zachwala partię angielską tymi słowami<ref>Anatolij Karpow, ''Partia angielska'', tłum. [[Jacek Gdański]], Warszawa 2000</ref>:

Partia angielska: Różnice pomiędzy wersjami